Het Internationale Film Festival van Rotterdam is weer begonnen. Jaren geleden zat ons moeder in het Bestuur van filmhuis Cinode te Dordrecht. Het viel/valt niet mee om een goede mix in de programmering te vinden tussen films waar het (grote) publiek op af komt, en films die (ook) goed zijn, maar waarmee je het risico loopt minder publiek te trekken. Laatstgenoemde films kregen vaak van ons moeder gratis publiciteit: die film moet je gaan zien, echt een aanrader….
Als medebestuurslid van filmhuis Cinode heeft moeder meer dan eens de gelegenheid gekregen zich te laven aan het filmaanbod voor het komende jaar, middels uitnodigingen voor het Film Festival in Rotterdam. Want zo wordt het Festival wel gezien: ideeën opdoen voor programmering van films in je filmhuis. Natuurlijk was het Festival destijds nog niet zo groots van opzet als nu, maar toonaangevend op het gebied van films ‘die er toe doen’ zeer zeker. Ze genoot met volle teugen, en kwam altijd enthousiast terug van één of twee dagen Rotterdam.
De filminteresse is doorgegeven, en het volgen van wat het Festival aan films te bieden heeft ook wel, maar het innerlijke verlangen om er daadwerkelijk aanwezig te zijn is een ander verhaal.
En toch: als je een trailer op TV ziet van een film die op het Festival vertoond wordt, of je leest iets over een film, dan kriebelt het, en neem je je voor om dit jaar meer naar de bioscoop te gaan, of om vaker een (recent uitgebrachte) DVD te huren. Wie weet…..
