Tussen kunst en kitsch.
Er was een periode dat we elke week voor de buis zaten om ons te verbazen over de dingen die mensen ter taxatie meenamen: sommige objecten waren heel mooi, andere puur kitsch, weer andere zeer grappig. We zijn zelf tweemaal op locatie geweest. Met spulletjes. Wat jij bijzonder vindt, valt in het circuit al gauw onder de noemer ‘dertien in een dozijn’. Bij ons geen kippenvelhaartjes op de armen bij de experts. Wel grappig om de kenners aan het werk te zien, zonder dat er camera’s in de buurt zijn. Die camera’s kunnen namelijk niet overal tegelijk zijn. In het voortraject moet je net geluk hebben dat er een camera in de buurt is, als jij jouw spulletjes laat zien. Dan nog is het afwachten of er een fragment van wordt uitgezonden.
Vanavond werden een aantal fragmenten getoond uit de 25 jarige geschiedenis van het programma. Experts vertelden hoe ze bij het programma kwamen, haalden beelden naar boven van wat indruk op hen gemaakt had. Hoe ze soms tactisch moesten zeggen dat iets niets waard was, of gewoon spuuglelijk.
En dat zoiets wel eens verkeerd ging:
‘Waar zijn deze oortjes eigenlijk voor?’
‘Daar kun je het geheel aan vastpakken, en dan voorzichtig in de kliko gooien….’
