Als consument sta je er niet zo bij stil: dat gebliep wanneer een artikel onder het scanapparaat gehouden wordt. Dat even later het kassabonnetje alle producten toont die je net op de lopende band gezet had, of op de balie bij de kassa. Knap toch, dat de computer al die artikelen weet op te hoesten, aan de hand van een barcode.
Over het algemeen wordt het artikelbestand ’s nachts geupdated. Daartoe moet de computer een verbinding houden met de verspreider van de updates. Zo gaat dat bij ons in de winkel ook. De laatste tijd echter zit er een storing in de overdracht van de artikelcodes. We kregen een e-mailtje met een handleiding waarmee we het probleem konden oplossen. Een kind kan de was doen…..
Nou ja….de was werd er niet schoner op: na verwerking van de gegevens kwam er een melding dat een bepaalde file corrupt was. Het gevolg was, dat het hele artikelbestand geblokkeerd werd. Producten konden niet meer gescand worden; de barcodes konden wel handmatig ingevoerd worden, maar daarna kwam de melding dat het artikel niet bestond….kortom: van de regen in de drup.
De helpdesk gebeld. Die nam het roer over: hulp op afstand. Leuk om te zien hoe een ander met jouw muis allerlei acties onderneemt. Echter niet met het gewenste resultaat.
Terwijl de helpdeskmedewerkers hun hersens pijnigen om dit probleem goed op te lossen, liggen er op de toonbank weer potlood en papier, en een bonnenboekje. Tenslotte moet wel genoteerd worden, wat er verkocht is. En als een klant een bonnetje wil, moet dat ook mogelijk zijn. Terug naar de oervorm van winkeltje spelen.
