Het is best verklaarbaar, maar vreemd vind ik het wel. Telkens als er één of andere muziekicoon overleden is, veroorzaakt dat een piek in de verkoop van CD’s van de artiest. Je zag het bij André Hazes, bij Michael Jackson, en nu weer bij Ramses Shaffy. Het is alsof je het de desbetreffende personen niet gunt, dat ze een graantje uit de verkoop van hun muziek bij leven meepikken. Ik heb zoiets van, als je muziek van iemand goed vindt, dan koop je die gewoon. Dan ga je niet eerst wachten tot hij of zij dood is.
Aan de andere kant: de één zijn dood, is de ander zijn brood. Door de media-aandacht ziet de muziekindustrie haar kans schoon om het oeuvre van de pas dode extra onder de aandacht te brengen. Mensen worden wakker geschud: o ja, die was er ook nog….stom, dat ik daar nog niks van heb…..
Ik heb heel veel muziek niet. Ik zal daar niet zozeer iets aan veranderen, juist omdat iemand net dood is….
