Nee, ik heb nooit iets gekraakt. Ik kende destijds wel mensen in het krakerscircuit. Mensen die het niet eerlijk vonden dat er zoveel woningnood was, toen al, dat eigenaren hun panden maar onbewoond lieten versloffen. Die eigenaren waren huisjesmelkers: ze bezaten verschillende panden in de stad. Die panden deelden ze op in verschillende bewoonbare ruimtes; daar werden even zoveel studenten in gedropt. Na verloop van tijd moet er onderhoud gepleegd worden, maar dat onderhoud komt er nooit. (Nou ja, in de meeste gevallen niet.) Het pand wordt verwaarloosd, een beetje normale bewoning is niet meer mogelijk. Studenten komen en gaan, maar blijven uiteindelijk weg. Het pand blijft leeg achter. Maanden, jaren. De huisjesmelker heeft nog wel andere panden die hij kan exploiteren. Dit soort praktijken was een doorn in het oog van de toen opgerichte krakersbeweging. De krakers besloten om iets aan deze leegstand te doen: panden die langer dan een jaar zonder enige reden leeg stonden, werden gerkraakt. Wederom geschikt gemaakt voor bewoning. Er werd een statement gemaakt. Ik kon het daar wel mee eens zijn.

Nog steeds sta ik achter de grondgedachte van het kraken. Maar ja, gekraakte panden worden tegenwoordig als nieuw verworven eigendom gezien. Wel begrijpelijk, want als je ergens al jaren woont, ga je het pand ook als je thuis beschouwen, maar toch, als je kraakt, moet je steeds in je achterhoofd houden, dat er een dag zal komen…. Vergelijk de illegale ‘permanente’ bewoning op die seizoenscampings. Het werd jarenlang gedoogd, dat je er het hele jaar door kon verblijven, totdat bepaalde regels verscherpt werden. Het kan nu echt niet meer.

Het is dan ook jammer, dat er een groep krakers is, die de sympathie van het volk danig aan het verspelen is: zo van, als we dan toch uit het pand moeten, dan moeten ze het zelf weten, dan blijft er van het pand niet veel over….Deze groep krakers is dermate dominant, dat ze het verpest voor de goedwillende kraker. Kijk naar de supporters van voetbalclubs: een handjevol verpest het voor de rest.

Anti-kraakwet of geen anti-kraakwet: zolang het niet duidelijk is wat er met de panden gaat gebeuren, als de bewoners eruit zijn, vind ik dat die mensen erin mogen blijven wonen. Het argument van ‘het is het eigendom van iemand anders’ vind ik in deze toch minder zwaarwegend. De eigenaar heeft tenslotte een jaar de tijd gehad om na te denken over wat hij/zij met het pand wilde gaan doen. Onder bepaalde groepen van de bevolking heerst nog steeds flinke woningnood.

De vergelijking met het stelen van een fiets vind ik nergens op slaan. Er is geen nood aan fietsen. Het is van een heel ander kaliber.

Zo, ik heb gezegd….