Gisteravond zijn we met vrienden naar Karin Bruers geweest. Een Tilburgse cabaretière, die al enige jaren aan de weg timmert, maar die ik eigenlijk vooral kende van de Benkskes die je her en der in Tilburg tegenkomt. Ik heb er eerder over geschreven.
Er ging een wereld voor ons open. ‘We komen er wel’ Heerlijke humor. Hoogdravende onderwerpen hoef je niet te verwachten, maar de manier waarop ze de alledaagsheid om haar heen beschrijft (het hele logistieke proces van het bouwen van haar huis bijvoorbeeld) …geweldig. We gaan haar beter in de gaten houden, qua cabaret-shows.
Ze stipte en passant iets aan, waarvan ik dacht….jaha, trek deze situatie eens door naar andere situaties:
Je hebt ergens iets gegeten en gedronken. Na afloop betaal je, inclusief een redelijke fooi. Je wilt nog even nagenieten met een sigaretje, maar merkt dat je sigaretten op zijn…maar ook je geld. Heb je dan het lef om naar de ober terug te gaan om je fooi terug te vragen, zodat je nieuwe sigaretten kunt kopen? Is gegeven altijd gegeven?
In de familie van partner kun je wel denken dat je iets aan de ander gegeven hebt, maar als die het niet meer nodig heeft, krijg je het net zo hard weer terug. Het komt ook voor, dat gevraagd wordt: hebben jullie die tafel nog? Die zou ik graag weer terug willen hebben…..Hier is gegeven dus eigenlijk geleend.
Na afloop waren we de laatste gasten die het Jan van Besouwhuis verlieten. Een afzakkertje bij één van de vrienden sloot een gezellige avond/nacht af. Om 03.00 uur lagen we in bed.
