Al jaren heb ik dikke onderbenen. In de zomer meer, dan in de winter. Ik had er nooit last van, ik deed er verder ook niks mee. Het kwam en het ging. Vocht.
Een paar jaar geleden echter was de situatie zo, dat het vocht niet weg ging, dat met name het linker onderbeen dik bleef. Dit in combinatie met een hart dat niet meer optimaal functioneert, leek het toch wel verstandig om nader te laten onderzoeken waar het vocht vandaan kwam.
Verschillende onderzoeken werden uitgevoerd, maar een aanwijsbare oorzaak werd niet gevonden. De arts had zijn term al klaar: statisch oedeem.
Om toch iets aan de dikke onderbenen te doen, werden steunkousen (therapeutisch elastische kousen) aanbevolen. Maar voordat je die aangemeten krijgt, moet eerst het vocht uit het been. Dat geschiedde met zwachtels. En inderdaad, na een paar maanden waren de benen weer als normaal. Tijd voor de kousen. Iemand van Medipoint bekeek welk type voor mij geschikt was, en regelde het verder met de verzekeraar. Ik had recht op twee paar per jaar. Zolang je de kousen niet in de wasmachine doet, kun je er lang mee vooruit. Bovendien: mijn rechterbeen had de kous niet echt nodig.
Een paar weken geleden kreeg ik bericht dat Medipoint overgenomen was door Livit. Er moest opnieuw gemeten worden, en bekeken worden of de kousen nog nodig waren. Opnieuw een verwijsbrief van de huisarts, enzovoorts.
De dame van Livit die mij hielp bekeek de kousen die ik droeg, en zei: ‘Ik denk niet dat wij deze kousen kunnen leveren.’ ‘Vreemd’, zei ik, ‘jullie hebben Medipoint toch overgenomen, en die heeft deze kousen geleverd.’ Stilte. ‘Maar die van ons zijn ook goed hoor!’
Er werden nog wat gegevens in de computer getikt, en toen kwam de vraag: ‘Wat is eigenlijk de oorzaak van het vocht in uw been?’
‘Daar is geen oorzaak voor gevonden. Statisch oedeem wordt het genoemd.’
Het toetsenbord haperde, er werd gezucht. ‘Nooit van oedeem gehoord?’ vroeg ik. ‘Jawel, maar de verzekering wil een oorzaak weten, en die is er niet.’
En zo krijg je dus van die halve waarheden. Voor de verzekering worden dingen ingevuld, die een beetje ergens op lijken, maar in feite bezijden de waarheid zijn.
