We doen regelmatig inkopen bij de Jumbo. Dwz één bepaalde Jumbo, omdat die bij de ingang vriezers en koelbakken heeft staan waar altijd producten in liggen die dusdanig afgeprijsd zijn dat je ze wel mee moet nemen. Nou ja, als je ze lekker vindt natuurlijk.

We hadden een paar afgeprijsde producten en een paar ‘gewone’ artikelen. Op naar de kassa. Een nieuwe caissière. ‘Dat is dan 7,90 euro.’ Ik geef haar geld, en krijg 10 cent terug. ‘Plus nog 1 euro’, zeg ik. ‘Nee hoor, u gaf een briefje van 5 en 2 muntjes van 2 euro…..o, wacht…’ Dat was 1.
‘Waar is de bon?’ Die had ze al tot een prop gevouwen en in haar afvalemmer gegooid. Dacht dat ik geen bon wilde. Bleek dat ze één van de afgeprijsde artikelen voor het volle pond had aangeslagen. Dat was 2 en 2a.
Partner had ook nog iets gekocht, moest apart, omdat het voor iemand anders was. Moest zeker een bon hebben, zodat ze die kon declareren. Maar die bon had de caissière helemaal niet uitgedraaid. En het gekke is, de bon kon niet alsnog uitgeprint worden. Je moest naar de klantenservice. Alle producten opnieuw laten scannen, zodat er een kopiebon uitgedraaid kon worden. Je houdt het niet voor mogelijk. Dat was fout nummer 3 dus.

Deze caissière moet nog veel leren.