Met hetzelfde clubje mensen, waarmee we vorig jaar naar Gent geweest zijn, zijn we afgelopen weekend naar Leuven geweest.
We hebben weer volop genoten. Gent heeft misschien wat meer grandeur, maar Leuven is intiemer, je kunt Leuven beter beleven. Eigenlijk is het er gezelliger. Het heeft veel aparte winkeltjes, winkeltjes met net iets andere producten. En ook in Leuven word je bedolven onder de typische bouwstijl, die je in Gent, Brugge en Brussel ziet:
Over Brussel gesproken: Leuven en Brussel zijn van oudsher in een soort concurrentiestrijd gewikkeld. Had Brussel een stadhuis laten bouwen, dat van Leuven moest nog mooier zijn….(persoonlijk vind ik het erg druk)
Je zou haast zeggen dat het een kerk is. Brabantse Hoog-gotiek. Drie lagen met rijen beelden. De onderste rij van bekende mensen uit de bevolking destijds van Leuven, de middelste rij de mensen uit de betere standen, en de bovenste rij de bestuurders. Je kunt een stoel op het plein zetten, en elk beeld afzonderlijk bekijken:
Leuven is een echte studentenstad. Nu merkten we nog niet veel van hun aanwezigheid (over twee, drie weken barst het studentenseizoen pas in alle hevigheid los), maar de aanwezigheid van de Universiteit merk je overal, in welke vorm dan ook. Evenals in Cambridge bezit de Universiteit van Leuven veel gebouwen en grond. In 1975 bestond de Universiteit 550 jaar. Dat vond ze een mooie gelegenheid om de kunstenaar Jef Claerhout de opdracht te geven om iets te vervaardigen, dat met kennis te maken had. Dat werd het beeldje Fons Sapientiae, de bron van de wijsheid:
In 2000, bij het 575 jarig bestaan, kreeg Jan Fabre de opdracht. Hij had een andere kijk op de zaak. Hij maakte gebruik van een omgekeerde naald. Daarmee prikte hij een kever als het ware in de lucht. Hij ziet de kever als overbrenger van kennis van de natuur, zoals hij de mens ziet als overbrenger van wijsheid. Niet geheel toevallig staat zijn beeld op het Ladeuzeplein, nabij de Universiteitsbibliotheek…
De ‘Kruidtuin’ viel tegen.
Het Groot Begijnhof was heel leuk om doorheen te lopen. Helemaal gerestaureerd. Vroeger woonden er begijntjes, nu zijn het appartementen voor docenten en getrouwde, dan wel samenwonende studenten. Je woont er zeer rustig. Een goede omgeving om te studeren.
Gisteren, zondag, vielen we met onze neus in de boter: eens per jaar is het in Leuven jaartallen feest. Vriendenclubs van mannen met dezelfde leeftijd komen bij elkaar. Vaak begeleid door allerlei harmoniën. In een grote stoet doorkruisen ze het centrum van Leuven. Wie meer over de achtergronden wil weten van het ontstaan van dit typisch Leuvens festijn, hoewel vriendenclubs uit Nederland zich hier ook aansluiten, moet dit artikel eens lezen.
Er zijn nog wat items die ik onder de aandacht wil brengen, maar die komen later….

We hebben in ieder geval totaal geen spijt van onze keuze, Leuven.