Nee, niet bij ons in de winkel. Bij het bedrijf van mijn partner. Het bedrijf was wel op de hoogte gebracht dat er een oefening zou komen, maar de datum werd niet vermeld. Gisteren was het dan zover…..

Door de val in Londen op haar knie, is partner nog steeds immobiel. Ze kan stukjes met de stok lopen, maar trappen lopen is uit den boze. Ze werkt op een afdeling boven, die met de lift bereikbaar is. Al enige tijd geleden had iedereen een soort protocol gekregen waarin staat hoe er gehandeld moet worden, als er brand uitbreekt. Hier en daar werden er grapjes over gemaakt. Nu was er dan een heuse oefening. De brandalarm…..

Ieder deed wat er gedaan moet worden, niemand raakte in paniek. Rustig ging iedereen naar buiten. Behalve mijn partner, die zat nog boven. Niemand die op het idee kwam om tegen de brandhulpverleners te zeggen dat er nog iemand boven zat…..Na enige tijd schreef partner met zwarte viltstift op een groot vel papier ‘H E L P’, en hield dat voor het raam waar iedereen stond. Meteen gingen er vier fotocamera’s de lucht in, maar nog geen actie. Uiteindelijk kwam er dan een hulpverlener naar boven. ‘Nou, dan zal ik u maar naar de lift vergezellen, mevrouw…’ ‘Ehh, dit is toch een brandoefening?’ ‘Jawel’ ‘In geval van brand mag je de lift niet gebruiken. Ik had anders zelf ook wel met de lift gekund…’ ‘O, shit..’

Nee, er moet nog flink geoefend worden. En gecommuniceerd. Feilloos werd tevens blootgelegd dat, als er brand uitbreekt, het bedrijf eigenlijk geen voorzieningen heeft voor mensen die geen trappen kunnen lopen, omdat de liften dan niet gebruikt mogen worden. Zo’n brandhulpverlener die dat niet eens weet. Sterke personen moeten de betreffende medewerkers dan naar beneden tillen.

Gelukkig ging het nu nog maar om een oefening.