Ooit traden ze op in het voorprogramma van I Muvrini, de groep die we nog niet zo lang geleden gezien hebben in Keulen. Nu staan ze zelf aan het roer van een mooi, uitgebalanceerd concert.
Hun muziek is het best te omschrijven als Schotse folkrock, hier en daar gelardeerd met doedelzakken. Ze zingen zowel Gaelic als in het Engels. De groep is al in 1978 ontstaan, op het eiland Skye. Daar hebben ze een mooi nummer naar vernoemd, een nummer dat zich uitermate goed leent voor live-optredens, een nummer dat ze deze keer ook speelden. Hun officiële site is deze, maar hier vind je meer achtergrondinformatie.
Zoals Runrig ooit in een voorprogramma gestaan heeft, zo hebben ze nu zelf de groep The Storys gevraagd om in hun voorprogramma te spelen.
The Storys komen uit Zuid-Wales, zijn begonnen in 2003. Hun muziek is voornamelijk gebaseerd op invloeden uit de jaren 70. Ze hebben op het podium gestaan met Tom Jones, en hebben twee jaar op rij (2007 en 2008) Elton john begeleid op diens muziektour. Hoewel je kon horen dat ze ervaring hebben, kwam hun optreden vrij vlak, weinig sprankelend over.
Terwijl we tijdens het optreden van I Muvrini in Keulen op de eerste rij zaten, zaten/stonden we bij Runrig op de laatste rij van het amphitheater. We hadden wel een geweldig overzicht. Je kon merken dat Runrig in Duitsland een trouwe schare fans opgebouwd heeft.
Na The Storys duurde het nog even voordat Runrig zelf acte de présence gaf. Het werd allengs donkerder. Ik kon geen goede foto’s van Runrig nemen. Misschien willen ze dat ook niet, want mensen met fotoapparatuur welke riekte naar professionaliteit (een extra telelens bijvoorbeeld), moesten hun apparatuur terug naar de auto brengen, anders kwamen ze er niet in.
Runrig gaf een heel goed concert. Er was weinig show. Op de achtergrond van het podium was een scherm gespannen waarop af en toe de titels van hun songs te lezen waren, maar die vooral gebruikt werd als zogeheten vloeistofdia’s, die ze in de jaren zestig hadden. Halverwege hun optreden kwamen er vier trommelaars het podium op, terwijl een aantal leden van Runrig zich terugtrok. Een geweldig intermezzo.
 |
 |
 |
 |
Minpuntje: er werd streng gecontroleerd op zelf meegebracht eten en vooral drinken. Rücksichtslos werden de in tassen gevonden flesjes drinken in de kliko gegooid. Het leek wel een controle, zoals ze die op de vliegvelden uitvoeren tegenwoordig (waarover ik het mijne denk….). In de buurt van de kliko cirkelde iemand die een plastic zak bij zich had, en om de haverklap de kliko opende om te kijken of er flessen met statiegeld tussen de andere drankflessen zich bevonden.
De één zijn dood is de ander zijn brood.
