Al enige tijd voeren Stichting PIN, het Centraal Bureau Levensmiddelen en de Stichting Bevorderen Electronisch Betalingsverkeer gezamenlijk de campagne dat er in Nederland meer gepind moet worden. Op één van hun websites valt zelfs het zinnetje te lezen: ‘Helaas betalen nog steeds veel mensen contant in de winkels.’ Deze maand spitst de campagne zich toe op het pinnen van kleine bedragen. Het bedrijf Currence heeft de winnende slogan bedacht:
Te kust en te keur pinnen. Voor welk bedrag dan ook, zonder extra bijbetaling. Voor de consument natuurlijk altijd prettig. Ik zou me echter schamen als iemand het volgende bankafschriftje zou zien, vanwege allerlei gepinde bedragen:
Aldi – 39 cent (blikje Golden Power)
Kruitvat – 65 cent (pakje kauwgom)
Hema – 1,75 euro (halve worst)
Bakker Van Iersel – 1,00 euro (halfje bruin)
enzovoorts
Ik wil op deze plaats een lans breken voor de kleine winkelier. De slogan wordt namelijk gevoerd over de rug van diezelfde winkelier. Pinnen kost namelijk wel degelijk geld. De bank waar de pin-bedragen naartoe gesluisd worden rekent geld per transactie, het bedrijf dat voor de overdracht zorgt rekent ook geld per transactie en het gebruik van het pin-apparaat zelf kost ook nog eens geld. Per pin-transactie komen de kosten ongeveer neer op 13 cent. Als je iets per PIN verkoopt van 50 cent bijvoorbeeld, en je laat niets bijbetalen, dan lijdt je verlies op deze transactie…. Eens was de chipknip in het leven geroepen om kleine bedragen in de winkel electronisch te betalen (dat kostte de winkelier ook wel geld, maar lang zoveel niet, en daarom was chippen altijd gratis voor de consument), maar het chippen is min of meer geflopt.
Kortom: bij deze de oproep om kleine bedragen gewoon contant te (blijven) betalen. Dat ik straks niet hoor verzuchten: waren die leuke kleine winkeltjes er nog maar…..
