Eens in de twee à drie weken hebben we een vergadering die de CoCo heet. CoCo is de afkorting van Coördinerende Commissie. Hierin wordt de dagelijkse gang van zaken binnen de winkel besproken. De personele bezetting komt aan bod, de manier van inkopen, PR, Festival Mundial, hoe spelen we in op Wereldwinkel Dag (8 mei), enzovoorts.

Vorige week kwam een punt aan de orde waar de laatste tijd onder de vrijwilligers (m/v) flink over gediscussieerd wordt: het zelf kopen van spullen uit de winkel.

De situatie: de vrijwilligers zijn ook echt vrijwilligers. Ze worden niet betaald. Ze mogen echter, mochten ze iets in de winkel tegenkomen dat ze zelf zouden willen hebben, het betreffende artikel met 10% korting kopen. Daar deed niemand moeilijk over. Totdat…

Regelmatig gaan we naar Culemborg om bij de verschillende leveranciers nijverheidsproducten in te kopen. ‘We’ zijn een paar vaste inkopers. Ook zij zien wel eens dingen die ze leuk vinden om te hebben. Die kopen ze dan direct bij de betreffende leverancier voor zichzelf. Aldus de inkoopprijs (voor de winkel) betalend. Op zich niks mis mee: het is een transactie tussen de persoon in kwestie en de leverancier. Het gaat buiten de winkel om. Maar ja, een tijdje geleden kwam het voor dat iemand in de winkel iets voor zichzelf kocht, tegen de inkoopprijs. ‘Ja, want als ik in Culemborg ben, kan ik hetzelfde ook tegen inkoopprijs kopen…’ Waarop een ander: ‘wij komen nooit in Culemborg, maar wij willen ook tegen inkoopprijs kunnen kopen’. Kortom: scheve ogen.

Een punt voor de CoCo. Iedereen was het erover eens dat je in de winkel zelf geen producten tegen inkoopprijs koopt. Iedereen was het er ook over eens dat de inkopers ten opzichte van de niet-inkopers in het voordeel zijn, wat betreft het kopen van spullen. Aan de andere kant: ze zijn wel weer een extra dag zoet met dat inkopen voor de winkel. Daar mag wat tegenover staan.
Om de niet-inkopers toch enigszins tegemoet te komen werd besloten dat het kortingspercentage van 10% omhoog gaat naar 15%.

De notulen worden rondgestuurd. Eén van de Betuursleden leest ze, klimt meteen in de e-mail, en zegt dat het punt van de verandering van de korting bij inkoop een Bestuursaangelegenheid is.

Formeel heeft hij gelijk, maar een meerderheid van het Bestuur was toevallig bij de vergadering van de CoCo aanwezig, dus wat is het probleem?
Nee, het item moet nog speciaal aan bod komen in een Bestuursvergadering, ook al wordt het een formaliteit….

Regeltjes. Vind je vergaderen dan nog leuk…..?