We hadden middels een aanbieding van (alweer) Actie van de Dag een lang weekend geboekt in Groningen. Drie nachten slapen plus ontbijt, en een welkomstdiner op de vrijdagavond, in het Postillon Hotel te Haren. Bovendien zat er kaartje bij voor de overtocht van Lauwersoog naar Schiermonnikoog. Een mooie gelegenheid om tevens enkele familieleden met een bezoekje te vereren.

De service van het Postillon Hotel was prima. Dat moest waarschijnlijk het achterstallig onderhoud dat hier en daar nodig was, compenseren. We moesten even wennen aan de doolhofachtige manier waarop de hotelkamers lagen, maar toen we dat eenmaal door hadden, wisten we ook waar we de auto moesten parkeren….aan de achterkant. Anderen waren nog niet op dat idee gekomen:

Het ontbijt was in buffetvorm (eigenlijk zie je niet anders meer). Wat ons positief opviel was de mogelijkheid om een zacht gekookt ei te pakken, of een hard gekookt ei.

Zaterdag leek ons een mooie gelegenheid om de sfeer op Schiermonnikoog te proeven. We zaten toevallig tegelijk met Bert Visscher op de veerboot. En ja, hij is bijna even druk als op de bühne….Later kwamen we hem nog tegen in het winkelstraatje van Schiermonnikoog:

De aankomst op het eiland doet erg desolaat aan:

Er staan bussen klaar om je naar het dorpje te brengen. Je kunt er ook fietsen huren. Wij kozen voor de bus. Het dorp doet intiem aan. Ze kent een praktische huizenbouw. Niet zichtbaar: de huizen zijn op palen gebouwd.

We zijn niet naar het strand geweest aan de andere kant van het eiland. Wel hebben we de vuurtoren zien liggen voorbij de duinen…

Voor de terugtocht van Schiermonnikoog naar Lauwersoog leek het ons wel leuk om gebruik te maken van de sneldienst, een hovercraft die beduidend sneller over de reis doet. Het werd een privéritje:

Zondag zochten we broer C op. Garnwerd. Echt een plattelandsdorp. Lekker buiten. Uitzicht vanuit hun tuin:

Natuurlijk vogelhuisjes in de bomen:

Zus M kwam vanuit Winsum ook even langs. Met z’n vieren een wandelingetje door Garnwerd gemaakt. En dan blijkt het dorp nog een heus haventje te hebben….

Het was een gezellig samenzijn. Zo’n dag is zo voorbij. Zus M nam ons nog even mee naar haar huis in Winsum: hun poes had gejongd, nog maar een paar dagen geleden. Dat moet even gedeeld worden….

Maandag ging de reis weer terug naar Tilburg. Onderweg zagen we iets voorbij Apeldoorn richting Arnhem aan de andere kant van de snelweg opeens een trauma-helicopter staan. Veel politiemotoren, politiebusjes, een busje met satellietschotel. En een auto, dermate in elkaar gefrommeld dat je daar je eigen conclusies aan kunt verbinden. Langs de kant van de weg stond een vrachtwagen. Zoiets hadden we nog nooit eerder gezien.

We hebben een heerlijk weekend gehad. Lekker uitgewaaid. We hebben een drankje meegenomen om af te kicken….

Een probaat middel tegen onweerstaanbaar opkomend eilandgevoel. Maar dat is natuurlijk makkelijk uit te bouwen naar ‘plattelandsgevoel’…