We hadden het museum van foto’s op internet in aanbouw gezien. We hadden iets op TV gezien. We zeiden tegen elkaar: als het museum klaar is, gaan we er zeker naartoe. Vandaag is het ervan gekomen. We hebben de vader van een vriendin meegenomen. Die komt vaak in De Pont, dus dit ‘moest’ hij ook gezien hebben.
Het Museum aan de Stroom in Antwerpen.
Het gebouw alleen al is geweldig om in je op te nemen. Aan de buitenkant zitten er allerlei handen aan bevestigd, bijvoorbeeld. De naam ‘Antwerpen’ is afgeleid van het hand-werpen. In de tijd van de Romeinen werden van schippers die weigerden om tol te betalen, hun hand afgehakt en in de Schelde geworpen.
Het gebouw telt tien verdiepingen, waarbij de tiende het dak is. Een mooi uitzicht naar alle windrichtingen over Antwerpen. Zeven verdiepingen zijn ingericht voor de kunst. Je wordt per roltrap van de ene verdieping naar de andere gebracht. De aankomst op elke verdieping zorgt telkens voor een ander uitzicht. Je cirkelt rond naar boven, en naar beneden. Verdieping drie is de verdieping waar de wisseltentoonstellingen plaatsvinden. (Momenteel ‘Vijf eeuwen beeld in Antwerpen’.) De kunst op de overige verdiepingen maakt deel uit van de vaste collectie, ondergebracht in thema’s: ‘Leven en dood’, ‘Wereldhaven’, ‘Wereldstad’, ‘Machtsvertoon’.
De kunst die we zagen op de derde verdieping, de wisselexpositie, was knap, had af en toe iets speels, maar bracht ons minder in extase dan het gebouw zelf, en wat je zag als je van de ene verdieping naar de andere verdieping ging. We zijn er eigenlijk niet meer toe gekomen om de kunstuitingen op de andere verdiepingen serieus te bekijken.
Op weg van de auto (er is een prima parkeergarage dichtbij) naar het museum kwamen we een verzamelplaats tegen voor fietsen met betrekking tot het fietssysteem dat Antwerpen heeft. Het lijkt iets op het witte fietsenplan dat in Amsterdam een wisse dood gestorven is. Hier heb je echter een pasje nodig, met je ID-gegevens, om te scannen, waarna je een fiets uit een beugel kunt halen. Elders in de stad staan meer van die verzamelpunten, zodat je niet persé je fiets hoeft terug te brengen naar de plaats waar je hem gepakt hebt. Of het systeem in de praktijk goed werkt, weet ik eerlijk gezegd niet.
We hebben een prima dagje uit gehad. De regen hebben we op de koop toe genomen. En de vader, die had de dag van zijn leven.
Zozo, Tilburg timmert aan de weg, je klinkt niet erg enthousiast.
Ik ken de stad niet, Haarlem ook niet, van Eindhoven alleen een winkelstraat; ik neem aan dat er meer te beleven valt.
Bertie: En dan is Tilburg ook nog gekandideerd voor Beste Binnenstad 2011-2013, samen met Eindhoven en Haarlem. Vraag me niet wat voor criteria gehanteerd worden.
Zouist las ik dit:
2012 is uitgeroepen tot het jaar van het Tilburgse dialect – door het Stadsmuseum Tilburg.
(Bron: Omroep Brabant)
Dat wordt een jaar lang feestelijk platpraten:-)
Dat soort uitleenfietsen hebben ze al in heel wat buitenlandse steden. Ik zag ze bijvoorbeeld al een jaar of wat geleden in Lyon, dit voorjaar zag ik ze in Sevilla, en ik zag ze ook in andere plaatsen.
Wat een bijzonder ontwerp, dat museum! Ik heb wel eens gelezen dat dat slechts een mythe is, die herkomst van de naam Antwerpen.
Het gebouw zelf is al een kunststuk, zo te zien.
De fietsen dmv pasjes uitlenen, lijkt me zo gek nog niet. Toen ik nog regelmatig van het OV gebruik maakte, zou ik heel wat over hebben gehad voor een kant-en-klare fiets.