Bij zo’n sollicitatietraining komt nog heel wat kijken.

Het éne deel is een soort psycho-analyse: wie ben je, wat zijn je zwakke punten, wat zijn je sterke punten, wat kun je, wat zijn je competenties? Als je zegt dat je eerlijk bent, waar blijkt dat dan uit? Vragen waar je een antwoord op paraat moet hebben.

Het andere deel spitst zich toe op het CV en de sollicitatiebrief. Ook met een CV moet je spelen. De éne keer laat je die ervaring of opleiding eruit springen, de andere keer een andere ervaring. Het is maar net naar welk bedrijf je solliciteert. Hoewel je het CV een beetje varieert, schokkende veranderingen zijn het niet. De sollicitatiebrief, daar gaat het om. Die moet de werkgever triggeren. De eerste zin moet pakkend zijn. Originaliteit, daar komt het op aan. Eigenlijk zou een cursus tekstschrijven onderdeel van de sollicitatietraining moeten zijn. Nu wordt er alleen maar op gehamerd dat je middels je brief moet opvallen, maar de tools worden niet aangeleverd.

Als je met succes de sollicitatietraining volbracht hebt, kun je met recht op je CV bijschrijven: ‘van beroep – sollicitant’

Afgelopen week heb ik gereageerd op een vacature die ik tegenkwam op de website van Golfclub Prise d’eau. Gevraagd werd een Medewerker Financiële Administratie. De werkzaamheden zoals die in het functieprofiel stonden, kwamen exact overeen met wat ik nu doe bij de wereldwinkel. Ik zag wel dat de vacature al op 20 september het levenslicht zag, maar ik waagde toch de gok. Ik kreeg een dag later al antwoord: de sollicitatieprocedure was bijna ten einde. Men had al een kandidaat in gedachte om de baan aan te bieden. De contactpersoon was verrast dat de advertentie meer dan 250 reacties opleverde. Persoonlijk kijk ik daar niet van op, van die 250 reacties, gezien de ontslagen die links en rechts vallen. Het aantal reacties op een vacature zal alleen maar groter worden.

Misschien moet ik een cursus ‘kruiwagens maken’ volgen.