Eens per maand organiseert het GUO (Groeten uit Oisterwijk) een folkavond. Folk in de ruimste zin van het woord. Als je veel folkachtige muziek hoort, ben je geneigd te zeggen: ja, nu ken ik het wel. Musici uit Schotland en Ierland putten uit dezelfde traditionals. Bewerken die op hun manier en er ontstaat een enigszins nieuw nummer.
Gisteravond trad Carmina op. 
Deze groep liet toch wel een ander geluid horen. Het Keltische karakter was nog duidelijk herkenbaar door de zang, maar de muziek zelf was ingetogener, mooier. Piano, keyboard, tenorsax, altsax, viool, twee soorten gitaren, fluiten en uillean pipe werden in verschillende samenstelling bespeeld. De ene keer klonk het jazzy, de andere keer folky, en weer een andere keer zonder etiket.
Lange nummers. Je kon je echt in de muziek indompelen zonder dat je na drie minuten moest overschakelen naar een ander thema.
Een verrassend optreden. Genoten.
Nee, ze verkochten geen T-shirts.
