Vorige week ben ik begonnen bij ASEGA Media.

Kennismaken met de andere medewerkers, beetje oriënteren, een lijstje met aandachtspunten doornemen, en aan de slag. Althans, dat was de bedoeling. De computer moest echter opgeschoond worden, en gescand worden op onregelmatigheden. Dat zou nog wel even duren. Een kort dagje.

Nadat de computer de volgende dag nog enkele updates uitgevoerd had, kon ik daadwerkelijk aan de slag: mijn eigen mailadres installeren, de verschillende inlogcodes en wachtwoorden uitproberen, het interne systeem verkennen en printopdrachten uitproberen. Dat laatste was maar goed ook: er zijn twee printers, in een andere ruimte, maar die stonden in de computer niet goed aangemeld.

ASEGA Media huurt het pand waarin ze zit van het Mommerskwartier, waar ook het Textielmuseum onder valt. Zodra je binnen bent, ga je naar boven, met de trap. Ik kan me voorstellen dat het eens een gewoon woonhuis geweest is. Het ademt een gezellige sfeer. Op deze verdieping werken twee freelancers die elk hun eigen bedrijfje hebben: Cabbage, dat zich vooral op vormgeven richt, en Camiel Fotografie. Nou ja, dat zegt het al. Ze werken nauw samen met ASEGA.

Op de middenverdieping ook de kantine. Maak je geen illusies van roestvrijstaal design waar je als in een lopend buffet kunt kiezen uit allerhande snacks, slaatjes en broodjes. Nee, er staat een grote houten tafel, een koelkast, een koffiezetapparaat en een tosti-apparaat. Tussen de middag wordt in principe gezamelijk gegeten. Iemand koopt brood, beleg, melk en sap in. Er wordt geturfd wie mee eet, bijgehouden wie welke kosten maakt, en er wordt eens per maand afgerekend. Ik mag zo’n systeem wel. Zoals alles informeel is. Het is heel gezellig allemaal.

Op de bovenverdieping gebeurt het: daar werken de mensen van ASEGA. TilburgT, Inyourpocket, Mariken, Meer?, Quats en het programmaboekje van Festival Mundial zijn een aantal bladen die via ASEGA uitgegeven worden. Veel van die bladen worden gratis verspreid. Om kosten te dekken zijn advertenties nodig. Met een aantal bedrijven is een langdurig contract, maar er moeten toch steeds nieuwe adverteerders aangeboord worden. Daar houdt de directeur zich vooral mee bezig. En hij probeert natuurlijk nieuwe opdrachten binnen te halen. Er is een radacteur, regelmatig bijgestaan door een stagiair(e). En de medewerkers die de voortgang van nieuwe nummers van de verschillende titels in de gaten houden. De deadlines bewaken.

Omdat de directeur veel en route is, de meeste afspraken vinden buitenshuis plaats, mag ik me in diens kamer achter zijn bureau gaan nestelen:

Ik voel me er nu al thuis….