Half september geven de meeste schouwburgen een voorproefje van wat de toeschouwer het komend jaar te wachten staat. Uitvoerende artiesten laten in een kwartier of klein half uur zien wat ze in hun mars hebben. Het moet het publiek over de streep trekken om alvast een kaartje te kopen voor de hele voorstelling later in het seizoen.
Tilburg kent zo’n opzet, maar het programma van de preview sprak ons niet aan. We gingen naar Roosendaal.
In het theatercafé probeerde Esther Groenenberg middels songs van Carole King in de stemming te brengen voor de rest van de avond.
Dat lukte maar half.
De Kringproef (het proeven in theater De Kring) kende een strak tijdschema, en dat liep wonder boven wonder niet uit.
Artiesten van verschillende pluimage passeerden de revue: zangeres Katell, fysiek cabaret Drie Maal Plankenkoorts, cabaretière Christel de Laat (veel afgekeken van Karin Bruers qua stemintonatie en doen en laten), cabaretier Pepijn Schoneveld, drs. Down, Theater van de Klucht met In de Vlaamsche Pot, Noord Nederlands Toneel met Dood en zo.
Een aantal voorstellingen stonden nog in de steigers. De acteurs hadden velletjes A4 voor hun neus, lazen teksten op. Je kreeg een idee van waar het naartoe ging. Ergens was dat wel jammer, maar ook weer leuk om het ontstaan van een voorstelling te aanschouwen.
Partner had nog twee vrijkaartjes gewonnen voor de voorstelling In de Vlaamsche Pot op 23 februari 2018. Ze riep op bepaald moment 56. En dat was wat Ad van Bavel kennelijk wilde horen als antwoord op de vraag hoeveel afleveringen van die Pot op TV zijn geweest.
We hebben een gezellige avond gehad, maar van wat we gezien hebben, stak er niet iets boven uit van: daar gaan we kaartjes voor kopen.
