Robèrt van Beckhoven. We komen wel eens in zijn winkel in Oisterwijk. We zien hem als jurylid bij Heel Holland Bakt. En nu waren we benieuwd in welke vorm hij zijn theatershow zou gieten.
Hij begon met een praatje vooraf. Zijn komaf, zijn liefde voor het bakkersvak, zijn aanvankelijke samenwerking met Rudolf van Veen, totdat die zich meer en meer ging toeleggen op het fenomeen TV-kok. Het pand waar zowel de bakproducten verkocht werden, als ook gebakken. Door de grote vraag barstte het pand uit zijn voegen. Een tijdje zich alleen toeleggen op het produceren. Grote opdrachtgevers, maar die hadden vooral orders op het gebied van gebak. Het bakken van brood in verschillende vormen en op verschillende manieren ging weer kriebelen. Er werd een ander pand gezocht, en gevonden. Er wordt weer brood verkocht in een fysieke winkel. Mensen kunnen achter glas zien hoe het brood gebakken wordt. Daarnaast natuurlijk het assortiment gebak.
Zijn praatje vooraf sloot hij af met iets waar zich toch wel aan ergert: bestelt hij een kopje verse muntthee, moet hij 3 euro afrekenen. Gewoon wat heet water en een takje groen. Als je bij de bakker een tompouce koopt, ben je hooguit 2 euro kwijt, maar moet je kijken wat voor productieproces eraan vooraf gaat, voordat er eindelijk een tompouce voor je neus staat.
Toen was het moment gekomen om iedereen in de zaal te vragen om het podium op te komen. Lange rijen tafels en stoelen. Flesjes water, schaaltjes met basisingrediënten. Over die ingrediënten werd wat achtergrondinformatie gegeven. we mochten ze ook proeven: hazelnoten, amandelen, pecannoten, kaneelkopjes, gekonfijte sinaasappelschillen, chocolaatjes. We reisden naar Italië, naar Madagascar, naar Frankrijk en naar Bolivia. Uitleg gevend over het productieproces. Wel of geen gist. Enzovoorts.
Het verschil tussen brood en bankel: alles waar gist in zit, heet brood. Zit er geen gist in het bakproces, dan is het banket.
Het was een leerzaam avondje, luchtig en leuk gebracht. De avond eindigde met een dessert waarmee hij bij familie en vrienden altijd hoge ogen gooit: the white princess, ofwel de witte prinses. Die was inderdaad lekker…
Souvenirs voor thuis: het flesje water, en het schaaltje waar de ingrediënten op lagen: