De oogleden vielen al langere tijd wat zwaar. Ze hingen bijna over de ogen. Rechts meer dan links. Daar moest iets aan gedaan worden, maar ja, de vraag is of deze ooglidcorrectie wel vergoed zou worden door de zorgverkeraar. De plastische chirurgie ging daar achteraan, en ja hoor, gisterochtend, 9 mei 2019, mocht ik opdraven voor de behandeling.

Voordat de daadwerkelijke behandeling begon werden er eerst potloodstrepen rond de oogleden gezet. Vanuit verschillende hoeken. Telkens naar een ander punt kijken. Toen dat naar tevredenheid gedaan was, begon de behandeling met een plaatselijke verdoving. Een prikje vanuit de linkerkant van het oog, en één vanuit de rechterkant. De vloeistof die ingespoten werd zorgde ervoor dat de oogleden nog boller werden dan ze al waren. Maar…..er werd flink wat weggesneden. Een slangetje die het bloed weg zuigt voordat het in de ogen terecht komt. Soms lukte dat niet helemaal, waardoor je je ogen samenknijpt hetgeen het snijproces weer verstoort. Dat snijden, daar voelde ik overigens niks van. Heel cliché werd er tijdens dat snijden en schrapen met de assistent gepraat over de skivakantie en appelflappen.

En toen was het klaar. Nog even een uurtje apart liggen met iets kouds op de ogen om zwellingen te beperken.
Volgens partner was de behandeling goed geslaagd. Tijd voor een nieuwe pasfoto…
Oké, er trekt nog wel wat bij :-))