De zus van de vriend van zoon R kreeg een kindje. Zoon R woont samen met zijn vriend in Lorient, Bretagne. Vlakbij Lorient, in Guidel, wonen de zus met haar vriend en hun inmiddels pasgeboren baby.
Zoon R kreeg de vraag of hij peetoom wilde zijn van de kleine worm. Dat wilde hij wel, maar dan moest hij wel een doopbewijs kunnen overhandigen. Nu ben ik niet gedoopt, dus ik weet niks van die wereld, maar zodra je gedoopt bent wordt er van alles van jou bijgehouden in de boeken van de kerk. Omdat hij in Frankrijk woont, en wij dichtbij het vuur zitten, hebben wij naar het bewijs gevraagd bij de parochie waar hij destijds gedoopt is. Daar kon voor gezorgd worden. Het ligt dan en dan klaar.
Wij het doopbewijs ophalen. Wat zien we tot onze verbazing: hij zou in 2004 in het huwelijk zijn getreden in een kapel in Oirschot. Het leek ons sterk, maar je weet nooit. Bij navraag bleek dat inderdaad niet te kloppen. Dus dat zinnetje moest uit het doopbewijs geschrapt worden, maar dat ging zomaar niet. Het stond duidelijk in de boeken, dus dan is het waar. Uiteindelijk kregen we wel een bewijs mee waar dat zinnetje uit gehaald is, maar het bleef in het boek staan. De dienstdoende secretaresse van de Vredeskerk zou wel (laten) uitzoeken hoe en wat.
Wij hebben zelf het idee dat het zinnetje over het huwelijk bij een naamgenoot moet staan. Maar wie?
Dat zo’n doopbewijs in sommige gevallen zo belangrijk kan zijn…kennelijk kan zoon R geen peetoom zijn, als hij geen doopbewijs kan overhandigen. In bepaalde landen, Mexico bijvoorbeeld, mag je niet eens trouwen als je geen doopbewijs hebt.
Ik neem overigens aan dat je wel gewoon voor de wet kunt trouwen.
In ieder geval heeft zoon R ‘bij de gratie Gods’ zijn doopbewijs zonder de opmerking dat hij in 2004 getrouwd zou zijn. (Een datum van scheiden werd niet vermeld.)
