Ik werk bij Asega Media een flexibele 16 uur per week. Verdeeld over maandag, woensdag en donderdag. Met heel veel plezier. Voor de overige 20 uur per week krijg ik via het UWV een WW uitkering. Dat houdt in dat ik voor die uren nog een sollicitatieplicht heb, ondanks het feit dat Asega Media in de toekomst wellicht urenuitbreiding voor mij in petto heeft. Daar heeft het UWV maling aan.

Ik heb naar eer en geweten op verschillende vacatures gesolliciteerd, maar je bent één van de zovelen, en er is altijd wel iemand die beter in het profiel past.

Zo solliciteerde ik vorige week ook op een vacature, ongeveer 16 uur per week. Geen heel verhaal meer. Gewoon twee regels: ‘Ik bied me aan als parttime boekhouder. Zie bijlage voor mijn CV.’ Wie schetst mijn verbazing, dat ik de volgende dag gebeld werd om een afspraak te maken voor een kennismakingsgesprek. Dat gesprek was vanochtend.

De vacaturetekst bleek echter multi-interpretabel te zijn. De directeur van het bedrijf zocht iemand die hem aan het handje zou leiden door het oerwoud van belastingaangiftes en dergelijke, internationaal. En ik dacht dat allerlei cijfers administratief verwerkt moesten worden. We waren snel klaar.

De methode die de directeur van dit bedrijf hanteert om iemand voor deze functie te krijgen, vind ik wel goed. Zodra een reactie binnenkomt die enigszins voldoet aan de criteria, wordt die persoon uitgenodigd. Blijkt hij/zij toch niet de juiste, dan wordt de volgende op het lijstje uitgenodigd. ‘Waarom wachten tot er honderd sollicitaties binnen gekomen zijn?’ Het principe van: wie het eerst komt, die het eerst maalt.