Dezer dagen is het 40 jaar geleden dat er in Bethel een muziekfestival plaatsvond, het Woodstockfestival, dat de geschiedenis in zou gaan als de moeder der festivals. Hier (Casaspider) en daar (Brabants Dagblad) is er al over geschreven. Ik had eerlijk gezegd niet zoveel met die muziekfestivals (later had je het Kralingse Bos), maar de muziek blijft mooi.
Over een paar jaar is er een ander lustrum: het begin van een reeks alternatieve shows, waar wij als het even kon voor thuis bleven. Fred Haché (Prima de Luxe), Barend Servet (Waar moet dat heen, hoe zal dat gaan?), Sjef van Oekel (Zuurkool met vette jus), Gerrit Dekzeil (Ik ben Gerrit), Pollens, Reeds, Wordt het toch nog gezellig, Wie is u?, Luv met Waldolala, Van Oekels discohoek met vooral Donna Summer, koningin Juliana (stand-in) die spruitjes schoonmaakte, enzovoorts.
Af en toe over de top (braken in een fietstas was iets teveel van het goede), maar altijd voer voor gespreksstof de dag erop. Ook door mensen die beweerden de show niet gezien te hebben, maar zich elk detail nadien herinnerden.
Verdomd interessant, maar gaat u verder….
Heerenleed, ja, dat was lekkere droge humor.
Van Woodstock en van Heerenleed heb ik de dvd, maar een beeld- en geluidoverzicht van het totaaloeuvre van de werken van Wim T. Schippers behoort tot eigenlijk ook tot de verplichte kost!