Mustafa Kemal Atatürk was de grondlegger van het hedendaagse Turkije. Hij bracht allerlei hervormingen aan: er moest volgens het Latijnse schrift geschreven worden, Islamitische scholen werden openbare scholen, de fez verdween uit het straatbeeld (een gewone hoed werd gedragen), de vrouw kreeg stemrecht. Middels een nieuw gemaakte grondwet zorgde hij voor de scheiding van Staat en Kerk. Heet hangijzer was het hoofddoekje: bij openbare ambten en op scholen/universiteiten mocht geen hoofddoekje meer gedragen worden. De blik werd gericht op het Westen.
Recep Tayyip Erdogan is al enige tijd premier van Turkije. Hij is pas herkozen. Hij heeft zich er hard voor gemaakt dat Turkije in aanmerking gaat komen voor het lidmaatschap van de Europese Unie. Wil het zover zijn, dan moet ze nog wel aan een aantal voorwaarden voldoen. Er wordt echter getwijfeld aan de goede bedoelingen van Erdogan. Voordat hij premier was heeft hij eens gezegd: ‘Minaretten zijn onze bajonetten, koepels onze helmen, moskeeën onze kazernes en gelovigen onze soldaten.’ Bovendien heeft hij deining in Duitsland veroorzaakt met zijn uitspraak dat Duitse Turken weliswaar Duits moeten leren, maar dat Turks en de Turkse cultuur toch op de eerste plaats moeten komen. In Turkije zelf heeft hij na zijn herverkiezing geprobeerd om de scheiding van Staat en Kerk teniet te doen. Hij vond dat hoofddoekjes weer mochten bij openbare ambten en op scholen en universiteiten. Een grote groep vrouwen zag zich na deze aankondiging vol goede moed gaan studeren (een kleine groep studeerde al in het buitenland), maar het Hooggerechtshof stak hier een stokje voor. De scheiding van Staat en Kerk is verankerd in de grondwet, die kun je niet zomaar overhoop gooien. Ik ben misschien simpel, maar als studeren zo’n hoge prioriteit heeft waarom dan niet het hoofddoekje afgedaan? Mohammed zal toch ook wel in zijn vaandel hebben staan dat de mens moet ontwikkelen, dat hij het in dit geval niet erg zou vinden als het hoofddoekje aan één of andere wilg hangt?
Waar ik voorstander van zou zijn is een wet waarin de scheiding van Werk en Privé geregeld is. Heet hangijzer in deze wet zal het e-mailverkeer zijn. De meeste werknemers hebben inloggegevens om vanuit hun huiscomputer toch in de mailbox van het werk te komen. ‘Men’ verwacht dat je thuis de mailbox bijhoudt. En omdat iedereen dat ook braaf doet, houdt de werkgever er met zijn werkopdrachten geen rekening mee dat verwerking van e-mails ook werktijd kost. Je kunt niet zomaar een weekendje vrij zijn, en maandag zonder één e-mailtje gezien te hebben naar je werk gaan….
Scheiding van Werk en Privé maakt hier een einde aan.
