Het ei zei

Van een trouwe lezeres kregen we een paar plaatjes toegestuurd, in de trant van bovenstaande afbeelding.

Die wil ik jullie niet onthouden:

Mijn dank….

Ik kocht een ei, de melkboer zei
’t Komt zo onder de kip vandaan
Ik ben nog te laat van huis gegaan
Om het mee te kunnen nemen
Hier heeft U een jong leven
Voor zestien cent of meer
En namens de ouders: Smakelijk eten, meneer

Het lag nog warm, te leven in mijn hand
Ik mikte reeds zorgvuldig op de harde hete rand
Van de pan en ik kon de geur al ruiken
Van dit al te vroeg geremde kuiken

Toen het ei zei, toen het ei zei
Denk ‘ns dat het een jongetje is
Dat je je gaat staan bakken
Denk ‘ns dat het je broertje is
Dat zacht sist in de pan
Denk ‘ns dat ‘ie verkrampt uit angst
De rand probeert te pakken
En dat ‘ie dan terug in de boter glijdt
Wat dan, wat dan … ?

Ik rolde het zorgvuldig in een deken
En heb toen zelf twee weken liggen wachten op iets moois
Slechts verwarmd door een hoop
Slechts verwarmd door een laken

Tot het ei begon te kraken

En ’t kuiken zei, ’t kuiken zei
Haha, ’t was geen jongetje
Dat je had willen bakken
Haha, ’t was je broertje niet
Dat in de pan was gegaan
En ik had me weer voor de zoveelste keer
Door een kuiken laten verlakken
Maar de volgende dag at ik rijst met hele jonge kip of haan

Tekst en muziek: Jaap Fischer, ofwel Joop Visser.

Tegenwoordig kun je in de meeste gevallen niet zomaar meer een berichtje achterlaten in een gastenboek, of een reactie plaatsen op een weblog, of je aanmelden voor één of ander internetaccount. Je moet in een apart veld het antwoord invullen op een soort codevraag die gesteld wordt. De Volkskrant vraagt bijvoorbeeld om het getal eenentwintig in cijfers te noteren. Elke keer een ander getal. De reden is dat met name spammers gebruik maakten van de ‘open’ deuren. Websites, maar vooral weblogs, werden platgebombardeerd met spamreacties door een bepaald computerprogrammaatje. Door deze truukjes werd het in ieder geval lastiger voor de spammer. Maar afdoende was het niet.

Een groepje mensen van de Carnegie-Mellon Universiteit heeft, in opdracht van Yahoo, een CAPTCHA ontwikkeld. Hierbij wordt een vervormde opeenvolging van letters en cijfers met veel en weinig pixels getoond, op een zodanige manier dat de mens dit nog wel kan zien, maar een computer niet.

Omdat spammers met steeds geavanceerder programma’s werken, en eenvoudige captcha’s gekraakt worden, worden de captcha’s steeds ingewikkelder. Terwijl de eenvoudige captcha’s nog wel door de normaal ziende mens herkend worden, zijn de ingewikkelder captcha’s ook voor hen nauwelijks leesbaar. Voor blinden en slechtzienden is dit systeem helemaal een ramp. Hier en daar werken websites met spraakherkenning of geluidsherkenning, maar over het algemeen is deze methode nog te ingewikkeld. De roep naar een opvolger voor dit systeem is groot.

Dit weblog bedient zich eveneens van het captcha-systeem. Ik had af en toe ook dat ik de verkeerde code invulde. Dan dient zich een nieuwe poging aan. Eens lukt het. Prettig is het niet. Ik heb helaas geen invloed op deze manier van reageren. (En ik heb totaal geen verstand van programmeren, om zelf iets in elkaar te knutselen.) De Volkskrantmethode vind ik sympatieker.

Mocht iemand iets willen laten weten dat niet geschikt is voor het reactieveld, of met een vraag zitten……

Mailen kan: gerrit [apestaartje] heteizei.nl