Eerst was er de val met haar knie op een traptrede in Londen. Grote wond, diepe wond, veel bloed. In het ziekenhuis in Londen gehecht. Net op tijd, om de vlucht naar Nederland te halen, en de reis naar huis te vervolgen, zo goed en zo kwaad als het ging. Onder de pijnstillers. De huisarts heeft later de wond van een vers verband voorzien, en hij zag dat het goed was….

Twee dagen later ging het echter niet goed: de wond begon te ontsteken en te kwetteren, en partner had koorts. Zal je zien dat het net in het weekend is (vorig weekend). Op naar de huisartsenpost. De dienstdoende arts keek eens even, vond de wond er inderdaad niet goed uit zien, en schreef meteen een zware antibioticakuur voor, tien dagen drie pillen per dag. Haalde ook een aantal hechtingen eruit, om voor het vocht de weg naar buiten te vergemakkelijken.

Er zijn wel wat bijwerkingen, mevrouw. ‘Slikt u misschien de pil?’ Haar dag kon niet meer stuk….’O, nu zie ik het op het scherm staan. Nee, ja, dan hoeft u de pil niet meer te slikken.’

Dat Amoxicilline/Clavulaanzuur 500/125 kent heel veel bijwerkingen. Elke dag kunnen we wel een bijwerking extra aankruisen…..:
– misselijkheid
– diarree, brijige ontlasting
– buikpijn
– duizeligheid
– hoofdpijn
– schommelingen in de lichaamstemperatuur: koortsachtig, dan weer ondertemperatuur
– moeheid
– geïrriteerdheid, overgevoeligheid
– jeuk aan de anus (komt ook van het vaak naar de WC moeten) en aan de vagina
– huiduitslag

Maar: met de wond zelf lijkt het beter te gaan. Hij doet nog pijn, en er zit nog pus in dat eruit moet, maar hij ziet er minder ontstoken uit.