De kleine gaat ’s ochtends naar de dagopvang/crèche, maar op het moment dat die ophoudt, zijn beide ouders nog aan het werk. Om de kosten van externe oppas te drukken worden ook de beide oma’s ingeschakeld om een aantal uren te overbruggen. Partner heeft dinsdags de oppasbeurt.

Partner laat de kleine zelf thee zetten, en de kopjes inschenken. Pannenkoekjes bakken is ook altijd een feest. Verfspullen liggen binnen handbereik. Maar meestal schuift de kleine de deurtjes van de speelgoedkast open, en ligt in no time de vloer bezaaid met dingetjes die ze niet wil hebben. Op zoek naar dat éne, dat uitgerekend in een andere kamer ligt, zodat het daar ook een puinhoop wordt. Ze is hartstikke vrolijk altijd, maar druk.

Soms is ze ziek of niet lekker. Dan kan ze niet naar de dagopvang. Dan mag partner haar bijna de hele dag onder de hoede nemen. Zo ook gisteren. Meestal hippert de kleine wel op in de loop van zo’n ziekachtige dag, maar gisteren leek het alsof ze uitgeput was. Ze heeft iets gegeten, maar verder zat er weinig leven in. De hele dag binnen zitten, daar had partner ook geen zin in. Ze werd in de buggy gehesen, dekentje over haar heen, en wandelen maar. Het duurde niet lang of ze was in diepe rust.

Kom, dacht partner, laat ik eens naar de wereldwinkel lopen, naar opa. Tegen die tijd zal de kleine wel wakker zijn. Dan kan ze de werkplek van opa zien. Maar nee, je kon een kanon afschieten…..de slaap der slapen. En zo ging ze ook weer terug.

En, vroeg pappa O, toen hij haar weer kwam ophalen, hoe was het bij opa?