Van oorsprong was Tilburg een textielstad. Arbeiders werkten in de wolfabrieken. Voor de wol was een bepaald zuur heel belangrijk, het zogeheten ureum. Gemengd met water werd de wol hiermee gewassen, of, in een andere verhouding werd de wol er soms ook mee geverfd. In urine zit ook ureum. Het verhaal gaat dat er een tijd bestond, dat mensen hun urine in kruiken opspaarden. Deze kruiken werden eens per week door mensen van de wolfabriek opgehaald.
Tilburgers werden zodoende kruikenzeikers genoemd. De tijd van urine opsparen, als die er ooit geweest is, is voorbij. Overgebleven is het feit dat Tilburg tijdens de carnavalsdagen nog steeds Kruikenstad genoemd wordt. Overgebleven is ook een beeldje, dat we tegenkwamen tussen de spullen, die we uit de garage gehaald hebben, de kruikenzeiker…
Je kunt niet zeggen, dat het een mooi beeldje is, maar een collectors item is het wel…

De slogan waarmee de gemeente de laatste jaren een andere koers wil varen is: ‘Tilburg, moderne industriestad’. Als je Tilburg binnenkomt, zie je een bord langs de kant van de weg, waarop een grote T, met daaronder: je bent er….En inderdaad, er zijn bedrijven die vinden dat ze er zijn, in Tilburg. Fujifilm bijvoorbeeld. Na het afstoten van de filmrolletjes, richt Fuji zich naast filmpapier op specialistischer producten. Tevens verliest Fuji de duurzaamheid niet uit het ook. ‘Innovatie en duurzaamheid’ is hun slogan. Je komt dan ook niet zomaar hun bedrijventerrein op. Ik moest laatst voor de wereldwinkel iets ophalen. Voor de slagbomen moest ik eerst bij de portiersloge een pasje halen…hiermee openen de deuren zich voor je, althans, bepaalde deuren. Om dat pasje te krijgen, moest je eerst je naam doormailen. Aan de portier moet je vervolgens je legitimatie laten zien. Er wordt gecontroleerd…je krijgt je pasje, met een plattegrond, waar je moet zijn…

Fuji, je bent er….