Ik zal het wel vaker gezegd hebben: toen ik naar Tilburg kwam om te studeren, nam ik een abonnement op de VPRO-gids, de Volkskrant en Vrij Nederland. Doorheen de jaren waren die drie abonnementen een constante aan de uitgavenkant, hoe moeilijk rondkomen het soms ook was.
Toen er plannen waren om naar Frankrijk te gaan, heb ik de drie abonnementen opgezegd. Af en toe kocht je een losse krant, je volgde nieuws via nu.nl en de TV, je kocht wel eens een TV-gids.
Alsof iedereen in de dagbladen- en tijdschriftenwereld het klantenbestand van elkaar nauwlettend in de gaten hield, en vooral de opzeggingen, het feit ligt er dat ik na mijn opzeggingen regelmatig gebeld werd door deze of gene krant met de vraag of ik niet wilde overstappen naar hun blad. Soms ging ik in op een aanbod, waarvan begin en einde vast stond. Een proefabonnement, zoals dat heette. Zo’n proefabonnement mocht de krant niet ongelimiteerd aanbieden. Een proefabonnement is iets goedkoper dan een normaal abonnement; het zou niet eerlijk zijn tegenover de normale abonnees.
Het werd duidelijk dat de verhuisplannen definitief niet door gingen. Ik nam weer een abonnement op de VPRO-gids. En op Vrij Nederland, dat juist weer leesbaar begon te worden. Het had een duidelijk mindere periode gekend. Ik besloot een abonnement op de zaterdagkrant van de Volkskrant te nemen, naast een normaal abonnement op het Brabants Dagblad.
Nog steeds word ik om de zoveel tijd gebeld door een krant of een tijdschrift. Het sleutelwoord is ‘proefabonnement’. De dagbladen en tijdschriften verkeren in zwaar weer, en ik wil ze best steunen, maar niet via allerlei vaste abonnementen. Dus ga ik af en toe in op het aanbod van een proefabonnement. En die ongelimiteerdheid… vergeet het maar.
Ik heb net zes weken de Groene Amsterdammer op proef gehad. De periode was nog niet voorbij, of ik werd gebeld, of ik voor een half jaar het tijdschrift op proef wil….
….en ja, ik ben erin getrapt.
Laurent, ik weet niet of NRC en NRC-Next één pot nat is, of dat ze toch een beetje onafhankelijk van elkaar werken, maar dan zou NRC-Next een alternatief kunnen zijn. Trouw schijnt ook aardig te zijn, maar misschien iets te godsdienstig?
Bertie, de krant op internet lezen, nee, dat is het niet. Af en toe lees ik wel een artikel via internet, maar een hele krant, daar moet je lui voor in je stoel kunnen zitten.
Ik ben op zoek naar een andere krant. Ik heb mijn Volkskrantabonnement opgezegd nadat men rechtse schreeuwlelijk Bert Brussen als columinist meende aan te moeten stellen. Ik tolereer best andere meningen i mijn krant, maar niet van dit soort aso’s.
De NRC meende Martin Bosma een podium te moeten bieden, dus die vallen ook af. Wat nu?
Zolang onze oudste studeerde had hij proefabonnementen en leerde zodoende alle kranten kennen. Soms samen met de medebewoners van een huis.
Sinds hij in Frankrijk woont kopen ze af en toe een losse Franse krant, de rest leest hij op Internet.
Ik vermoed dat veel mensen dit doen.