Dit jaar voor het eerst een griepprik gehaald.
Ik heb de discussie rond de griepprik altijd aan me voorbij laten gaan. Maar ja, sinds ik begin dit jaar geconfronteerd werd met de Mexicaanse griep, werd ik ook op een lijst gezet voor de jaarlijkse griepprik.
Natuurlijk, er wordt heel wat geld in het putje gegooid. Lang niet iedereen die er één krijgt, hoeft er daadwerkelijk één. Lang niet zeker is, of de griepprik wel echt effect heeft. De farmaceutische industrie vaart er wel bij. Onder het motto ‘baat het niet, het schaadt niet’ gaan miljoenen spuiten over de toonbank.

Zo toog ik vanmiddag naar het priklokaal. Ik was niet de enige. Zoals je in de rij voor de tolpoortjes op Schiphol alvast de inhoud van je zakken in een bakje doet, en jassen uittrekt, zo doe je nu tijdens het voortschuifelen in de rij je jas ook alvast uit, en stroop je de mouw op van de arm waar jij wil dat de spuit moet komen. In no time is de prik gezet.

‘Al klaar…’, zo wordt ten overvloede gezegd, op een toon alsof ze het tegen een kind hebben.