Vorig jaar hadden we er al kaartjes voor besteld, voor Vincent Bijlo met zijn show ‘De Cultuuroptimist’. We hadden al eerder shows van hem gezien. De éne was leuk, de ander viel tegen. Gisteravond was dan De Cultuuroptimist. Helaas kon partner niet mee, die lag snotterig met griep en hoofdpijn op de bank.

Vincent hing zijn show op aan de ellende die hij meemaakt met de partij de Lijst Van Veen, een metafoor voor de PVV. Er waren aardige wendingen, soms had hij erg flauwe woordspelingen. Zijn muzikale intermezzo’s waren mooi. Overall was de show onderhoudend, toch sloeg er niet echt een vonk over.

Vandaag had Theaters Tilburg ‘De Rode Loper revue’. Gasten die door het jaar heen wel eens kaartjes bestelden voor muziek, toneel of cabaret werden uitgenodigd voor een gezellig middagje entertainment. Een klein voorproefje van wat in het komend jaar op cultureel gebied te verwachten is. Op die uitnodiging gingen we ook in, zij het dat ik er vanmiddag alleen naartoe gegaan ben.

Naast wat opmerkingen van de directeur van Theaters Tilburg en enige toelichting op de seizoensprogrammering van de programmeuze, kregen we een drietal optredens te zien.
Een zangeres, begeleid door een pianiste. De stem van de zangeres was niet mijn smaak. Je hoort het de laatste tijd heel vaak, zingen met van die uithalen. Gelukkig sloot ze af met een nummer waarin ze ‘normaal’ zong. Dan klinkt het meteen een stuk mooier.
We zagen iemand die met vuur speelde. Zoals er jongleurs zijn die verschillende ballen de lucht in gooien, opvangen en weer de lucht in gooien, zo jongleerde deze knaap met drie palen die aan beide kanten in brand stonden. Hij deed dat op een artistieke manier.
De optredens werden besloten met drie violisten. Mooi, klassiek, meer kan ik er niet over zeggen.

Na afloop was er gelegenheid om onder het genot van een drankje met de artiesten van gedachte te wisselen, of met de directeur, maar dat heb ik maar gelaten voor wat het was.