Vriendin L, die van Maisquenada, zou gisteravond haar verjaardag vieren. Het toeval wilde dat de één plots naar het ziekenhuis moest, de ander naar Duitsland ging, weer een ander al in Duitsland zat, enzovoorts. De manier zoals zij haar verjaardag wilde vieren, ging niet door. Maar ze ging broeden op iets alternatiefs.

Zo werden we uitgenodigd om bij Pino’s Eetcafé te eten. Ooit waren we er wel eens geweest, het was nog in de ‘opbouwfase’. Die fase is nu voorbij. Het ziet er gezellig uit, heeft leuke tête à tête hoekjes, maar ook een grote tafel aan een lange hoekbank met heerlijke kussens. En de normale tafeltjes natuurlijk.

Je kunt à la carte eten, maar de meesten kiezen toch voor een driegangenmenu. Voorgerecht, hoofdgerecht, nagerecht. Elk type gerecht kent een tiental keuzemogelijkheden, elk ook weer uit een ander land: China, Japan, Indonesië (Bali, Java), Mexico, Italië, Frankrijk, Marokko, Turkije. Goede formule. Belangrijker: de kok is goed.

Prettig personeel, gezellige sfeer. De dames kunnen zich nog eens extra laten verwennen: de WC heeft een Spa-toilet. Je gaat op een warme bril zitten, drukt op een knopje, waarna een programma gaat lopen. Hete waterstralen, hete luchtstromen. Het schijnt heel rustgevend te werken.

Na het eten nam vriendin L ons mee naar café Lambiek. Een café, niet in het centrum, maar wel er dichtbij. Negentig soorten bier. Een café dat regelmatig iets organiseert op het gebied van levende muziek. Zo ook gisteravond.

Trackless trad er op. Een band dat ontstaan is op de muziekschool in Breda. Ik moet zeggen, ze hebben een aardige eigen sound ontwikkeld. Prima drumpartijen. Schotse invloeden, beetje folk. Sommige nummers waren lekker swingend. Aan een CD moet nog gewerkt worden, maar Trackless heeft al wel wat nummers op youtube. Opgenomen in de studio:
http://www.youtube-nocookie.com/embed/676XbYw4TS0?rel=0

We hebben genoten.