Verschillende godsdienststromingen kennen een vastenperiode. In Nederland hoor je vooral over die van de Katholieke Kerk, en over die van de Islam. De vastentijd van de Katholieke Kerk (de Protestantse Kerk kent geen vastenperiode) wordt vooraf gegaan door het carnaval, en eindigt met Pasen. 46 dagen, waarvan er 40 dagen gevast wordt. Op de zondagen wordt er niet gevast. Voor de katholiek houdt vasten in dat er minder gegeten wordt, niet gesnoept, en geen vlees gegeten. Vroeger mocht je tussen zonsopgang en zonsondergang niet eten, en maar weinig drinken, maar die eis is in de loop der tijd versoepeld. Het gaat er vooral om dat stilgestaan wordt bij de medemens uit arme landen.

Voor de Islam is de vastentijd de negende maand. Die periode wordt de Ramadan genoemd. Een moslim mag in die periode tussen zonsopgang en zonsondergang niet eten en niet drinken, niet roken en geen geslachtsgemeenschap hebben. Er zijn wel uitzonderingen op die regel: zwangere vrouwen en zieke mensen hoeven niet te vasten. Er wordt echter wel op aangedrongen om later het vasten in te halen.
De gedachte achter ramadan is nobel: je haalt de banden met je familie aan, je sluit vrede met mensen met wie je ruzie hebt, je reinigt je geest.

Toch wil ik enkele kanttekeningen plaatsen. Ik wil het niet hebben over de afkickverschijnselen van mensen die gewend zijn om overdag veel koffie te drinken of veel te roken. Ik wil het hebben over de werkende moslim die ramadant. Pas na zonsondergang mag er weer gegeten worden. Omdat het eten tijdens Ramadan vaak een heel familiegebeuren is, wordt er uitgebreid gegeten, en lang nagetafeld. Gevolg: laat naar bed, met volle buik. Slecht slapen. Plicht roept, het werk, maar het lichaam protesteert. Je krijgt dorst, maar je mag niets drinken. Je krijgt hoofdpijn. De concentratie loopt achteruit. Het werk lijdt eronder.
Sinds kort werkt bij ons in de wereldwinkel ook iemand die ramadant. Hij heeft gevraagd of hij ’s middags mag werken in plaats van de afgesproken ochtend. Zodat hij langer kan slapen. Nu is de wereldwinkel redelijk flexibel, vooral omdat ze met vrijwilligers werkt, dus dat verzoek is gehonoreerd. In een reguliere werksituatie zou een dergelijk verzoek echter niet ingewilligd (kunnen) worden.

Ik vraag me dan ook af of de Islam geen uitzondering kan maken voor de werkende moslim wat het vasten betreft. Het zal niet de bedoeling zijn dat het werk door de Ramadan half op zijn gat ligt…..