Dan komt er een mailtje van de Volkskrant binnen dat Martin Bril overleden is, 49 jaar geworden, slokdarmkanker.
Ik heb hem eigenlijk vrij laat ‘ontdekt’. Op TV zag ik hem vrij vaak, maar daar maakte hij op mij nou niet bepaald de indruk van iemand die ik zeker eens moest gaan lezen. En toch gebeurde dat. De columns in De Volkskrant. Ik had er af en toe eens één gelezen, maar op een bepaald moment bladerde ik eerst naar Martin Bril, en daarna kwam de rest. Dat hij een francofiel was, was mooi meegenomen. Menig verhaal speelt zich in Frankrijk af….Savoir vivre….
Sinds kort schreef hij elke dag iets op de voorpagina van De Volkskrant. Hij nam de plaats in van Gorilla. Toen zijn stukje sinds een aantal dagen niet meer rechtsonder te lezen was, had ik al zo’n bang voorgevoel: hier gaat iets mis. De rolstoel, waarover hij nog schreef, kondigde dat eigenlijk al aan.
En inderdaad…….
Zijn website staat inmiddels op ‘zwart’.
Hier de nagedachtenis van De Volkskrant.
