Ooit heb ik economie gestudeerd. Eén van de vakken die we doorheen alle jaren kregen, was filosofie. En dan vooral de filosofie toegespitst op alles rondom het economisch gebeuren. Ethische kwesties kwamen aan de orde. Zo van: als je pacifist bent, zou je dan toch in een wapenfabriek gaan werken? Zo ja, waarom? Of: als jouw bedrijfseconomische analyses aangeven dat het bedrijf met het ontslaan van 50 mensen niet bang hoeft te zijn voor de toekomst, denk je dan ook aan de 50 mensen die je ontslaat, of alleen aan het bedrijf? Kortom, het vak filosofie hield je scherp. Het gaf aan in wat voor situaties je terecht zou kunnen komen, als je met deze studie op zak ergens zou komen te werken.
Ik stel me zo voor, dat iemand die aan de Academie van Muziek een bepaald instrument gaat studeren, dat die iemand weet waar die mee bezig is. Misschien wordt er op die Academie ook wel een vak gedoceerd dat gezien kan worden als een filosofisch klankbord. Als je het cello-spelen nog beter wil beheersen dan je al deed, dan doe je dat met een bepaald doel: je wilt in een orkest gaan spelen. Je weet, dat muziek iets met geluid is. Je weet ook, dat als je samenspeelt met een orkest, dat er meer geluid geproduceerd wordt.
Ik snap er dan ook niets van, dat het Gelders Orkest aansprakelijk gesteld wordt voor de gehoorschade van één van haar cellisten…..
