Vrienden van ons komen niet vaak, maar wel regelmatig in Afrika: Tanzania, Kenia, Burkina Fasso, Zuid-Afrika. Door hun manier van reizen, en het land leren kennen, komen ze veel in contact met de lokale bevolking. Met een aantal van die mensen hebben ze nog steeds contact. Zo was er laatst iemand uit Zuid-Afrika bij hen op bezoek. Een Nigeriaan die met een Zuid-Afrikaanse getrouwd is, en twee kinderen heeft. Hij werkt daar als een soort jongerenwerker. Probeert de jeugd op het rechte pad te houden. Maar wordt met de nek aangekeken, omdat hij werk heeft, en anderen niet. Ook al is hij met een Zuid-Afrikaanse getrouwd, als Nigeriaan blijft hij buitenlander. Het maakt niet uit of je blank of zwart bent. Door zijn contact met onze vrienden heeft hij het idee opgevat om te onderzoeken of een verhuizing met zijn gezin naar Nederland niet tot de mogelijkheden behoort. Een extra reden is dat het steeds gevaarlijker wordt. Door de gevolgen van de dictatuur in Zimbabwe is de grens opengesteld voor de vluchtelingen uit dat land naar Zuid-Afrika. Met alle spanningen vandien.
Hij bleek in Zuid-Afrika in een dorpje te wonen vlakbij Johannesburg. Hee, dat is toevallig: zoon R. woont en werkt op het ogenblik ook in Johannesburg. Nog wat heen en weer gepraat. We hebben een foto gemaakt, naar een Wordbestand gekopieerd, en bij wijze van filmaankondiging er onder gezet: Coming soon….
Omdat we inmiddels de ervaring hebben dat de post niet aan komt (ook post van zijn vrienden niet), vroegen we hem of hij eventueel deze uitgeprinte foto wilde afleveren bij hem. Nou, dat wilde hij wel.
Een paar dagen geleden kwam er een e-mailtje van zoon R. binnen, dat hij zeer blij verrast was met de persoonlijk gebrachte aankondiging van onze komst.
‘Wat is de wereld toch klein…’
