In mijn omgeving ken ik geen mensen die tijdens hun slaap een rondje gaan hardlopen, de koelkast leegeten, of wat dan ook. Bij mijn weten heb ik zelf ook nog nooit geslaapwandeld. Wel heb ik ooit onder narcose vlak voor een operatie hele gesprekken gevoerd met het verplegend personeel, zodat men niet zeker wist of ik rijp voor de operatie was of nog niet. Dat hoorde ik achteraf. Ik kan mezelf er niets van herinneren. Toch lijkt dit praten mij van een geheel andere orde dan in je slaap echt iets fysieks doen. Daar heb ik zo mijn twijfels over. Ik las een berichtje in de Volkskrant:
Hier kan ik me dus niets bij voorstellen. Het doet een beetje denken aan Jantje die wel mag denken dat de meester gek is, maar het niet mag zeggen. Hij mag ook zeggen dat hij denkt dat de meester gek is. Je mag je vrouw niet wurgen, maar je mag er wel over denken om het doen….. Die gedachte vat post, de man heeft geen controle over zijn lichaam, en het gebeurt gewoon. En dan ga je vrijuit. Vreemd.