Een item in het programma Kassa gisteravond, 5 maart. Een ouder echtpaar had via de dochter voor hun mobieltje een abonnement genomen bij Simpel. Een nieuwe speler op het terrein van de telecommunicatie. Het echtpaar wist met het mobieltje om te gaan. Dochterlief tevreden, want in geval van nood kon er sneller gecommuniceerd worden.
Af en toe werden er SMS-jes ontvangen. Daar bleek achteraf een bedrag van €1,38 voor gerekend te worden. Of dat maar even overgemaakt kon worden. De man in kwestie maakte het geld over. Maar dat kwam niet over bij Simpel. Er kwamen betalingsherinneringen, dreigementen met een deurwaarder, enzovoorts. Het te betalen bedrag werd steeds hoger. Bij pogingen tot contact gaf Simpel echter niet thuis. Uiteindelijk kwam er werkelijk een deurwaarder aan de deur. Maar de man weigerde te betalen, hij had immers al betaald. Slapeloze nachten hadden ze. Vooral de vrouw….een deurwaarder, dat mag je toch niet meemaken. Het werd nog erger: ze kregen een brief waarin ze gesommeerd werden dan en dan voor de rechtbank te verschijnen. Voor het zogenaamd niet betalen van een bedrag van €1,38, dat inmiddels opgelopen was tot een bedrag van boven de €230,–. Toen werd het tijd om Kassa erbij te halen. Toen ook werd de zaak snel opgelost….
Ik zelf heb ook eens een deurwaarder aan de deur gehad. We woonden destijds in een buurt, waar je een buitenbeentje was, als je niets op je kerfstok had. Toen er dan ook door een deurwaarder aangebeld werd, hoorden we er helemaal bij in de buurt.
De reden was iets minder prozaïsch. Moeder overleed. Vader was al overleden. Er moest een nalatenschap verdeeld worden. Er gingen aardig wat maanden overheen voordat het bedrag aan een ieder overgemaakt kon worden. In die periode had ik nog een uitkering. Ik gaf mijn pas verworven kapitaal netjes op aan de Sociale Dienst, waarna ik met terugwerkende kracht geld moest terugstorten. Inclusief een bepaalde rente. De Sociale Dienst gaat er namelijk vanuit, dat zodra er een erfenis bekend is, dat die erfenis meteen opgeëist kan worden. Die houdt geen rekening met eventuele complexe factoren die kunnen spelen.
De uitkering die ik gekregen heb in de maanden na het overlijden tot het moment dat de uitkering stopte, heb ik terugbetaald. De rente weigerde ik te betalen. Het opleggen van de rente vond ik niet terecht. De Sociale Dienst suggereerde nog, dat ik die rente op mijn beurt bij de Belastingdienst terug kon vragen. Waarom de Sociale Dienst zich dan niet rechtstreeks tot de Belastingdienst wendt, is mij een raadsel. Maar het bleek ook niet waar: je krijgt maar een beperkt deel terug.
Kortom: een deurwaarder werd mijn deel. Ik heb uiteindelijk de rente toch betaald. Ik werd gelukkig niet geconfronteerd met boetes enzo. Maar fair vind ik het nog steeds niet…Ik heb trouwens nog wel iets via de belastingdienst teruggekregen.
