Altijd die verplichtingen tijdens de kerstdagen….partner was een paar weken geleden gestuit op een zeer voordelige aanbieding in een hotel in Stadskanaal. Onder andere tijdens de kerstdagen. Daar sprongen we meteen op in.
Het hotel ademde een prettige sfeer. Gezellig personeel. In de kamer werden we ontvangen door een asbak met een doosje lucifers erin. Niet dat we roken, maar het feit dat je er mag roken, ja, dat gaf toch meer cachet. De rokers worden tenminste niet als paria’s behandeld.
Stadskanaal heeft een station, maar niet zomaar een station. Stadskanaal is hoofdstation voor de museumspoorlijn. Het traject kan naar Veendam gaan of naar Musselkanaal. Omdat er werkzaamheden op het spoor naar Veendam waren, was de keus nu beperkt. Je hebt er geen OV-kaart voor nodig. Sterker nog, je krijgt nog ouderwetse kartonnen kaartjes:
Bij een museumspoorlijn passen dito treinen. In de zomer worden stoomlocomotieven ingezet om de treinstellen te trekken, nu was het een diesellocomotief:
Een trein met heuse balkonnetjes tussen de wagons in. Je mag tijdens de rit op het balkon staan. Niet meer dan vijf mensen, kinderen onder begeleiding.
Onderweg werden de kaartjes natuurlijk gecontroleerd, en met een kniptang onklaar gemaakt voor een volgend gebruik. En toen kwamen we aan in Musselkanaal:
Musselkanaal is een halteplaats, heeft een perron, maar verder ligt er een groen terrein. Hier zijn wel opnames gemaakt voor de film New Kids Nitro. Ook wordt een stoomlocomotief van STAR (Stg Stadskanaal Rail) in de film gebruikt:
STAR wordt gerund door vrijwilligers. Echte knutselaars, maar wel op momenten dat ze niet hoeven te werken. Ze steken veel tijd in hun hobby, nou ja, hobby, het is toch een project waar ze het publiek mee van dienst zijn. Ze staan internationaal hoog aangeschreven. Ze krijgen van verschillende landen oude locomotieven, om ze weer toonbaar te maken, soms zelfs om ze weer rijklaar te maken. Dat zo’n opdracht niet in twee maanden voor elkaar gebokst is, spreekt voor zich, maar men heeft geduld. Hier is zo’n opknappertje:
Nog enkele nostalgische details:
We hebben ons kostelijk vermaakt.
Stel je voor dat er geen vrijwilligers meer zouden rondlopen….
Wat een aantrekkelijk station-museum, daar zou ik graag eens een kijkje nemen. Mooi, die ouderwetse treinen, vooral die balkonnetjes zien er schattig uit. Ze moeten van lang geleden zijn want ik kan me ze niet herinneren.
Vrijwilligers zijn hun gewicht in goud waard, dat zie je maar weer.
Dat er gerookt mocht worden in het hotel doet prettig aan (alleen in eigen kamers, neem ik aan). Wij roken niet maar vinden de verboden soms te ver gaan.
Winkelpersoneel dat niet eens een vertrek, desnoods een hokje bij de wc’s, geboden mag worden…