Ik heb een aantal maanden twee dagen in de week een zogeheten sollicitatietraining gevolgd. In het begin werd de aandacht vooral gevestigd op het doorgronden van jezelf (wat wil je, wat kun je, wat zijn je sterke punten, wat zijn je zwakke punten, enzovoorts). Daarna kwamen de vacature-analyse en het schrijven van een sollicitatiebrief aan bod. Een CV wordt gemaakt, de lay-out moet kloppen. Nuttige zaken.

Nu nog vacatures vinden, waarmee je iets kunt. Je maakt jobalerts aan. Je bezoekt vacaturesites, geeft trefwoorden op en de straal waarbinnen, vanuit Tilburg gezien, de vacature moet zijn. Er komt een lijstje mogelijkheden. Vacatures waarin functie-eisen genoemd worden die in de richting komen van wat jouw mogelijkheden zijn, daar reageer je op. Het merendeel van de vacatures blijkt ondergebracht te zijn bij werving en selectiebureaus. Het profiel blijkt in de meeste gevallen niet overeen te komen met de wensen van de opdrachtgever.

Nu ik een tijdje in de verschillende vacaturesites aan het wroeten ben, merk je ook dat je in kringetjes draait. Her en der kom je dezelfde vacatures tegen, in iets andere bewoordingen. Veel wijzer word je niet.

We moeten misschien een andere markt gaan aanboren. Ik zag dat de directeur van De Pont speciaal voor de tentoonstelling van Ai WeiWei een heftruckcertificaat heeft gehaald, dus dat moet redelijk makkelijk te realiseren zijn. Wil je namelijk gaan zoeken in de richting van magazijnmedewerker, om maar iets te noemen, heb je een heftruckcertificaat nodig.

Ook daarin zul je met kringetjes te maken krijgen, maar wel andere kringetjes.

Zo vertelde laatst iemand die aan een productieband staat, dat het heel afwisselend werk is: de ene keer moet je vierkantjes op de emmers stempelen, de andere keer rondjes…