Een goede kennis van ons is op latere leeftijd (eind 50) ontslagen. Sindsdien heeft hij moeite om weer aan de slag te komen. Af en toe komt er iets op zijn pad, maar dat duurt niet lang. Zo heeft hij via een bepaald bureau boodschappen gedaan voor mensen die moeilijk ter been zijn. Hij krijgt dan keurig netjes een boodschappenlijstje mee. Als er op het lijstje staat ‘koffiemelk’, dan brengt hij de goedkoopste mee, maar dat was dan weer niet de bedoeling.
Zijn intercedent vindt dat hij te weinig moeite doet om aan een baan te komen. Bij wijze van straf heeft ze hem opgegeven voor een appelflappentest. De Genietgroep Tilburg bestaat nog niet zo lang. ‘Genietende mensen tellen voor twee’ is haar motto. Zo vindt ze dat het eten van een appelflap ook puur genieten is. Maar welke is nu de beste? Daarvoor had ze een appelflappentest bedacht.
Toen partner dit hoorde, dacht ze: ‘Ik geef me ook op, ik wil ook proeven.’ Onze kennis mag/moet 6 maart testen, maar partner is gisteravond, 20 februari, al geweest.
Er werden 5 stukken appelflap gekeurd. Mondgevoel, knapperigheid, appelvulling, reuk, hoeveelheid suiker. Elk onderdeel kreeg een cijfer. Partner was binnen de testgroep een beetje vreemde eend in de bijt. Waar het merendeel ging voor een flap, waar de suiker vanaf gevallen was, de bodem weliswaar knapperig was, maar heel dik, en de flap niet geheel gevuld was met appel, ging partner voor een flap die ook knapperig was, maar niet zo’n dikke bodem, waar de suiker netjes op bleef zitten, en waarvan je proefde dat-ie met roomboter gebakken was.
Na 6 maart zullen partner en onze kennis elkaars ervaringen delen.
