We kwamen het idee vorig jaar voor het eerst tegen in Sneek. Daar heet het Mijn Tafel.
Je hebt de mogelijkheid om in een winkelruimte een stellage met of zonder kledingroede voor een bepaalde tijd te huren. Als je als klant de winkelruimte binnenkomt, ben je gewoon aan het shoppen. In een veredelde kringloopwinkel, dat wel.
Inmiddels heeft dit concept zich over de rest van het land verspreid. De naam varieert. In Tilburg zijn nu zeker drie van dit soort winkels. De huurprijzen van de stellages variëren per winkel. Toen één van de winkels een aanbieding had, besloten we ook eens zo’n stellage voor een maand te huren. We hebben genoeg spullen om in de kraam te leggen.
Op zich wel grappig, op jouw manier winkeltje spelen. Bijna elke dag ga je even kijken of mensen jouw spulletjes gekocht hebben. Je wilt natuurlijk wel de huurprijs van je kraam eruit hebben. Je begint te stralen als een bepaald artikel uit het schap weg is. De volgende dag staat het artikel weer vrolijk tussen de andere spulletjes in je kraam. Blijkt een klant er al twijfelend mee rondgelopen te hebben, en het ergens anders teruggelegd te hebben. Weg euforie. Nu houd je al rekening met dit soort tegenvallers.
Wat je ook merkt: de manier van prijzen van artikelen lokt een soort supermarktoorlog uit. Als een mede winkelkastverkoper de artikelen in zijn kraam heel goedkoop prijst, moet je welhaast mee, wil je jouw spulletjes nog verkopen. Want ja, het moet gezegd: er is weinig variëteit in wat de verschillende winkelkasthouders aanbieden. Het zal kiele kiele worden, of we de huurprijs van onze winkelstellage eruit hebben.
Het is in ieder geval een leuke ervaring.
