Blog Image

Het ei zei

De moeite waard

Muziek: Mathieu Mathieu
Film: Cyril Mennegun - Louise Wimmer
Film: Léa Pool - Maman est chez le coiffeur
Film: Julia Murat - Historias

Coffeeduck

Eten en drinken Posted on 25 jul, 2009 21:12

Natuurlijk waren er ook standwerkers op de jaarmarkt in Breskens (zie vorig stukje). Eén van die standwerkers verkocht coffeeducks. En demonstreerde ze…

Op de camping zetten wij nog koffie door heet water in een met gemalen koffie gevulde koffiefilter op te schenken in een thermoskan. De eerste keer is altijd weer de juiste verhouding van koffieschepjes en hoeveelheid water gokken, voor de beste smaak. Heb je ‘het’ weer in de vingers, dan doet deze manier van koffiezetten niet onder voor een andere manier.
Thuis hadden we een koffiezetapparaat voor snelfiltermaling. Dat ging goed, maar het apparaat had zijn beste tijd gehad.
De Senseo deed haar intrede. Lekker makkelijk. De smaak, daar moest je maar mee dealen, want in sterkte of slapte kon je maar heel weinig variëren. In melangesoort was nog minder te kiezen….De smaak wende echter. Dat het gebruik van de Senseo veel duurder was, dan het gebruik van het gewone koffiezetapparaat, dat nam je maar voor lief.

De coffeeduck speelt hier op in: het is een houder voor in een Senseo (er zijn verschillende houders voor de verschillende typen Senseo’s), en in die houder kun je verschillende soorten losse koffie doen. Natuurlijk hoort er ook een afdekfilter bij. Het is handig om voor gebruik de handleiding te lezen. Ook al heb je de demonstratie gezien. Jullie begrijpen dat wij ons hebben laten verleiden tot de aanschaf van zo’n coffeeduck. Ook hier moet je de hoeveelheid koffie die je in de houder schudt weer uittesten, om tot een goed resultaat te komen. Voorlopig is mij dat nog niet gelukt.
Het zal in ieder geval op den duur geld besparen. (De aankoop van de coffeeduck was een investering van €15,00).



Zeeuws-Vlaanderen

Eropuit Posted on 25 jul, 2009 00:23

Lange tijd kon je Zeeuws-Vlaanderen slechts bereiken via de veerdiensten Kruiningen – Perkpolder en Vlissingen – Breskens. Of via Antwerpen. De veerdienst Kruiningen – Perkpolder is er niet meer, en de veerpont van Vlissingen naar Breskens en terug is er alleen nog maar voor voetgangers en fietsers. In 2003 is de Westerscheldetunnel geopend. Van de ‘Zak van Zuid-Beveland’ naar Terneuzen. Sinds dit jaar (2009) is de provincie Zeeland eigenaar van de tunnel. Dat heeft ze 89 miljoen euro gekost. Weliswaar heeft de tunnel in totaal 970 miljoen euro gekost, maar de overige kosten heeft het Rijk voor haar rekening genomen. Er wordt tol geheven: €4,50 voor een personenauto. Wij hadden een bagagekarretje achter onze auto, en dan is het €7,00.
Mocht je in Zeeuws-Vlaanderen tot de ontdekking komen dat het hoog tijd is om te tanken, dan kun je het beste een dorpje in rijden. Langs een huis willen nog wel eens twee pompen staan, super en gewoon. Onderweg van het ene dorp naar het andere kom je nauwelijks een benzinestation tegen.

Enkele impressies:

Zuidzande
Het dorpje zelf was niet van dien aard dat je zei: wouw. De camping daarentegen, minicamping De Hullu, iets buiten Zuidzande, was ideaal. 15 plaatsen, lekker overzichtelijk, schaduwrijk (hoewel we afgelopen week liever meer zon hadden gehad….), goed sanitair. Geen winkelverkoop en dat soort dingen. Wel electriciteit bij de plaatsen. Even opletten: de paaltjes hebben contactpunten voor caravanstekkers. Voor een normale stekker heb je een verloopstukje nodig. Die konden we gelukkig lenen van de campingeigenaars. Mocht het ervan komen, dan zullen we zeker naar deze camping terugkeren.

Cadzand-Bad
Het dichtstbijzijnde strand vanuit onze camping was dat van Cadzand-Bad:

Ik had al visioenen van hele volksstammen die de duinpas overliepen op weg naar de zee, maar het was heel rustig. We hebben twee overgangen getest.

Breskens
Een aardig plaatsje.

We vielen met onze neus in de jaarmarkt. We kwamen een kraam tegen waar we zo’n verloopstukje konden kopen. Konden we het geleende weer teruggeven. Een lotje van de Zonnebloem leverde een fles witte wijn als prijs op. Die hebben we bij de tent op gedronken.

Sluis
Alle plaatsjes en dorpjes in het westen van Zeeuws-Vlaanderen behoren tot de gemeente Sluis. Wij natuurlijk benieuwd naar het stadje. Een desillusie: druk, heel druk, één en al winkelstraat. Een Belgische enclave in Nederland. Geen plek voor ons….(niet vanwege die Belgische enclave, maar vanwege dat andere). Bij het VVV vroegen we of er een bioscoop was, maar nee, die was er niet.

Oostburg
Oostburg lijkt het centrum van veel activiteiten. Er is een Albert Heijn, een Aldi, een Lidl, een Hospitaal, een Wereldwinkel, en het Ledeltheater. Het Ledeltheater wordt gecoördineerd door een echtpaar. De man zorgt voor de contacten met de artiesten, de vrouw zorgt voor de programmering. Vrijwilligers zorgen verder voor het reilen en zeilen van de tent. Een paar dagen per week wordt er een film vertoond. De enige locatie in heel West-Zeeuws-Vlaanderen. Wij zijn er naar de film ‘The Reader‘ geweest, die er toevallig draaide. Een mooie, aangrijpende film. De zaal was muisstil.

Brugge
Even een uitstapje naar Brugge. Veel chocola, veel kant. Hier en daar doet het wat aan Gent denken. We hadden echter geen tijd voor een uitgebreid bezoek. We hadden onze auto in een parkeergarage staan. Op zich niets bijzonders, totdat we terugkwamen om te betalen: met munten kon niet, het apparaat kon het bankpasje ook niet lezen. Gelukkig had ik nog een creditcard bij me. Dat lukte. Zonder een pincode te hoeven intoetsen! Ik weet niet of dit bij alle parkeergarages zo is, maar het is maar dat je erop bedacht bent…..(dat je een creditcard bij je hebt).

Hulst
We hebben bij de VVV een videopresentatie gezien van de geschiedenis van Hulst. Vanaf het moment van ontstaan was het een vestingstadje. Na het zien van het filmpje sta je er versteld van dat Hulst überhaupt nog bestaat: doordat Hulst aan het water lag, was het belangrijk voor de handel. Ondanks het feit dat het een vestingstadje was, werd het regelmatig door de belagers ingenomen. Daarmee gingen verwoestingen en brandstichtingen gepaard. Telkens werd Hulst weer opgebouwd. In de loop der tijd werd Hulst niet meer zo belangrijk, omdat er hoe langer hoe meer land aanslibde. Het huidige Zeeuws-Vlaanderen ontstond. De Westerschelde, als belangrijke toevoer naar Antwerpen, moet van tijd tot tijd uitgebaggerd worden, om als belangrijke rivier dienst te blijven doen. Vanwege het druilige weer hebben we niet ten volle kunnen genieten, want het heeft wel wat, Hulst…..De meeste Postservicepunten huizen in bij een soort boekwinkel. Wij hadden postzegels nodig, maar toevallig liep ik langs het derde deel in de serie die het schrijversduo Liza van Sambeek begonnen is: Koninginnenrit. Liza van Sambeek zijn Ciel Heintz en Liesbeth van Erp. Zij schreven: Zadelpijn en ander damesleed (ook verfilmd, met onder andere Monique van de Ven en Lineke Rijxman) en Het Verwende Nest. Ciel Heintz heeft solo dit vervolg geschreven onder de naam Van Sambeek. Ik houd wel van hun/haar schrijfstijl en humor. Ze hadden een column in het reiskatern van het Brabants Dagblad, maar helaas, die is gestopt. Ze zijn ieder hun eigen weg gegaan.

Onderweg van Hulst naar de camping kwamen we korenschoven tegen, die nog met de hand bij elkaar gebonden zijn. Dat zie je niet vaak meer….

Dan kan je nog zoveel gezien hebben, nog zoveel steden en stadjes mooi vinden, er staat er maar één bovenaan, en dat vindt de gemeente zelf ook:
We hebben een heerlijk weekje gehad. Het weer had zich van een betere kant kunnen laten zien, maar echt beroerd was het weer ook niet.