In 2005 is de wereldwinkel van Tilburg verhuisd van de Stationsstraat naar de Nieuwlandstraat. Een afstand van ongeveer 500 meter. Er lagen een aantal redenen aan ten grondslag: 1. Het nieuwe pand ligt bijna in het loopgedeelte van het centrum. 2. De huur van het nieuwe pand is beduidend lager.
Het was tevens een goede gelegenheid om de winkel de uitstraling te geven van de nieuwe transformatie. FairSupport, één van de twee overkoepelende organen van de wereldwinkels (zie ook hier), had een bureau ingeschakeld; die kwam tot de conclusie dat paars en geel ‘in’ waren, en dat dat de kleurstelling moest worden voor herkenbaarheid van de wereldwinkel. Het nieuwe gezicht zou tevens omzetverhogend werken…..
Nu, vier jaar later, is er wel een lichte omzetverhoging te bespeuren, maar niet zo spectaculair als van te voren voorspeld. Een ander plan ontstond. Dat hield in dat andere eisen aan de inrichting gesteld werden, dat de presentatie van produkten anders moest (het wordt hoe langer hoe meer een Xenos), en dat een keuze gemaakt moet worden uit wat je wel en wat je niet (meer) gaat verkopen.
De wereldwinkel verkoopt naast food (koffie, thee, consumptie-artikelen, wijn) en nijverheid in de ruimste zin van het woord, ook artikelen die tot het zij-assortiment gerekend worden: kringloop, boeken, CD’s, wierook, Amnesty-kaarsen. Een aantal jaren geleden was al besloten om geen CD’s meer te verkopen.
Nu gaat de literatuurpoot van het onderdeel ‘boeken’ eraan. Zelf vind ik dat wel jammer. Vaak zijn het boeken (kopje ‘wereldliteratuur’, of ‘reisliteratuur’), die in de doorsnee boekwinkel niet snel te vinden zijn. Het argument is, dat te weinig in die richting verkocht wordt, dat de ruimte op het schap beter benut kan worden voor produkten die goed ‘lopen’. Voor een reguliere winkel kan ik me zo’n argument nog voorstellen, hoewel ook niet altijd, maar voor de wereldwinkel zie ik dat toch net iets anders. Door het verkopen deze boeken, kun je je onderscheiden. Maar ja, het Bestuur beslist…..
