Gisteravond liet de AVRO ‘The Beatles on record’ zien, een recent in elkaar gezette Britse documentaire over The Beatles in de studio. ‘Met nog niet eerder vertoond beeldmateriaal.’ Dat zal best, er liggen nog zoveel ongebruikte banden op de schappen van de verschillende opnamestudio’s, met name de Apple-studio’s. Voor de mensen die The Beatles niet kennen (jawel, die zijn er), of er niets mee hebben, zal de documentaire niet veel doen. Mij drukte het weer terug in de tijd: ik genoot van de korte stukjes muziek, en de beeldfragmenten.
Natuurlijk had de AVRO deze documentaire niet zomaar geprogrammeerd. Er is een geremasterde CD-box uitgebracht, zowel stereo als mono. Op 09-09-09. De mono-box kwam bij mijn dealer, Sounds, op €250,00. Hij had er 10 besteld, kreeg er maar 4, en ze waren gisteren al uitverkocht. Er lagen nog wel wat losse geremasterde stereo CD’s. Die zullen binnenkort ook wel weg zijn. Niet dat ik die box zal kopen, zo fanatiek ben ik nou ook weer niet. Omdat ik geen LP’s meer kan draaien, heb ik destijds wel de Anthology-serie gekocht. Drie keer 2 CD’s. En ‘Live at the BBC’. Dat dekt aardig de lading. Want ja, de muziek van The Beatles, er zitten wat ernstiger nummers tussen, maar over het algemeen is het zeer vrolijk.
Zo word ik ook blij van de muziek van ABBA.
De Beatles hoor ik graag, met ABBA heb ik niets.
Ik heb nooit een Beatle-cd gekocht. Wij kunnen nog platen draaien. Maar waar zijn mijn Beatle-platen gebleven? Ik heb er nog maar een, Sergeant Peppers´. Weggedaan? Nee, zeker niet,ik heb nooit een plaat weggedaan (en er zijn er zeker heel wat in huis die best wel weg mogen!).