Zoon O werkt reeds twaalfeneenhalf jaar voor hetzelfde bedrijf, Martens Beton. Begonnen als puur productiewerker. Via cursussen zich meer en meer tot betonlaborant en betontechnoloog ontwikkeld. Het produceren ondertussen niet schuwend. 12,5 jaar. Reden voor het bedrijf om een receptie te organiseren.
Gezellige sfeer, prettige collega’s, speeches, speldje, grappige en nuttige cadeaus, lekkere hapjes. Een kleine die haar territorium verder probeert uit te breiden dan wenselijk is.
Ergens was deze receptie meteen ook een afscheidsreceptie. Niet dat hij Martens gaat verlaten, maar hij gaat de Betonpoot vaarwel zeggen. De eerste week van april. Dan gaat hij meedraaien in een pas opgestarte poot van Martens, het gips. Eerst nog proefdraaien. Beton zal een goede, veelzijdige kracht verliezen (en daar waren een aantal collega’s zich terdege van bewust), maar Gips krijgt er een goede bij.
Hij mag nog even tegen al die buizen aankijken (die hij mede zelf geproduceerd heeft, en gecontroleerd op juiste hardheid/zachtheid enzovoorts):
