Eens hadden we ook zo’n ding aangeschaft. Dat was zo handig, want dan kon je elkaar zien, terwijl je aan de computer bezig was. Tijdens het MSN-en bijvoorbeeld. Het was even leuk (zoon R kon via zijn webcam z’n appartement in Frankrijk laten zien, bijvoorbeeld), maar tegenwoordig worden er allerlei foto’s op Facebook gezet, van Parijs, van Cambridge, van Johannesburg, van Londen, enzovoorts. Wij hebben dus ook een account bij Facebook. Verder doen we er niets mee.

De webcam dus….al snel kwam het gebruik ervan in de pornografische hoek te liggen, want ja, ook al heb je zelf geen webcam, je kunt wel ‘genieten’ van de exhibitionistische fratsen van anderen.

De Amerikaanse componist en dirigent Eric Whitacre had een andere kijk op het gebruik van de webcam. Hij nodigde zangers en zangeressen uit verschillende landen uit om voor de webcam een stukje muziek te zingen. De bladmuziek had hij per e-mail toegestuurd. Sopranen, tenoren, alten, bassen. Ieder zong zijn/haar eigen deel via de webcam. Uiteindelijk werden het 185 zangers en zangeressen uit 12 landen. 243 opnames. Met 3D-software werd van de webcambeelden een echt virtueel koor gevormd.

Het resultaat mag er alleszins zijn. Heel rustgevend….:
http://www.youtube-nocookie.com/v/D7o7BrlbaDs

Over hoe deze ‘Lux Aurumque’ precies tot stand gekomen is, kun je op de site van Eric Whitacre zelf lezen.