Bij deze term denk je automatisch aan een instantie die iets moet met moeilijk opvoedbare jongeren, of met gezinnen die zichzelf niet meer op de rails kunnen houden. ‘Die is rijp voor het maatschappelijk werk’, hoor je wel eens. Het hulpverleningscircuit.
Maatschappelijk werk is echter ook werk met een maatschappelijke betrokkenheid.
De wereldwinkel wordt regelmatig gebeld door scholen die voor hun leerlingen stageplekken zoeken. Het ligt er een beetje aan, in welke tijd van het jaar zo’n stagebegeleider belt. Binnen de wereldwinkel heb je verkoopactiviteiten, waarbij je je enige informatie over de producten moet eigen maken, en dan verder natuurlijk het omgaan met het kassasysteem. Dat laatste valt wel mee. Een stagiaire moet een bepaald aantal uren ‘volmaken’. Op het moment dat de persoon ingewerkt is, haakt hij/zij weer af. Kortom, normaal gesproken neemt de wereldwinkel niet zulke stagiaires aan. Rond Kerst wordt het een ander verhaal: dan kan meegeholpen worden met het kerstpakkettencircus.
Ook wordt nogal eens contact gezocht door een Centrum dat buitenlandse mensen begeleidt, om ze te laten inburgeren. Meestal zijn het mensen, die de taal niet machtig zijn, of maar een klein beetje. Die moeten een soort taalstage doen. Een winkel is dan uitermate geschikt. En wat klinkt nou wereldser dan wereldwinkel….Maar ja, zo’n Centrum heeft dan toch een beetje buiten de waard gerekend: de wereldwinkel wordt hoe langer hoe meer een gewone winkel, met dezelfde commerciële drijfveren. Iemand die rondloopt om de taal te leren, da’s wel leuk, maar het is wel handig als die de taal een beetje kent. Dat die iets terug kan zeggen, als een klant hem/haar iets mocht vragen. Kortom: de wereldwinkel is vol goede moed begonnen deze mensen een taalstage kans te geven, maar in de praktijk zaten er teveel haken en ogen aan.
De wereldwinkel heeft een paar jaar geleden contact gehad met het Bureau Reclassering. Er moest een klus gedaan worden, waar de vrijwilligers zelf geen tijd voor hadden, maar bovenal, waar de vrijwilligers geen kaas van gegeten hadden. De binnenplaats lag er zodanig bij dat wanneer het flink geregend had, dat er overal plassen zich gevormd hadden. De plaats moest opnieuw betegeld worden, geëgaliseerd, met een goede afwatering. Om iemand daarvoor in de arm te nemen, daar had de wereldwinkel geen voor. Een collega stelde voor om de Reclassering te bellen, met de vraag of zij iemand in de kaartenbak had staan , die dit werk als een soort werkstraf kon uitvoeren. Dat bleek het geval, heel toevallig. Een positieve ervaring. Later heeft Bureau Reclassering van haar kant de wereldwinkel gebeld met de vraag of ze iets te doen had voor een jongedame met een werkstraf. Dat kon de wereldwinkel niet weigeren. Ze bleek een zeer snellerende tante. In korte tijd draaide ze volledig mee in het algehele verkoopproces. Eigenlijk vond ze het jammer dat haar ‘werkstraf’ erop zat, maar ze had andere verplichtingen. Een positieve ervaring van beide kanten.
Kortom: werk met maatschappelijke betrokkenheid. De betrokkenheid is er wel, maar in de praktijk heeft het vaak haken en ogen.
