Het was weer fruttenboel. Toch maar naar de huisarts. Die constateerde een flinke ontsteking in de luchtwegen, over longen heeft-ie het niet gehad, maar hier in huize ei hoor ik stemmen die zeggen dat het best een erge longontsteking zou kunnen zijn. Bovendien is er een reservoir slijm dat vastzit.
Kortom: ik kreeg een penicillinekuur voorgeschreven, om de ontsteking aan te vallen, en een kuur van paracetamol met codeïne, om met name de kriebelhoest te onderdrukken. Of die ontsteking met succes aangevallen wordt, daar kan ik moeilijk over oordelen. Feit is dat de kriebelhoest nauwelijks onderdrukt wordt. De codeïne zorgt er wel voor dat ik suffig ben, en slaperig. Lamlendig.
En je maakt nog eens wat mee: Ik heb rondgereden in een heus rupsvoertuig, over duinen, langs stranden. Ik heb rondgedoold in een onderaards gangenstelsel, onderweg ergens Zorro gevonden, maar lekker laten zitten, in de hoop dat-ie nooit door een ander gevonden wordt. Enzovoorts. Ja, die codeïne maakt je een echte avonturier….
Nog twee dagen codeïne, dan mag ik weer afkicken…
Nog steeds codeïnaal?
poeh, dat klinkt vervelend…
Houd je er een mooie vakantie aan over..
Maar inderdaad, de hoest houd je tenminste niet wakker.
Toch: jij liever dan ik. De laatste keer dat ik codeïne slikte werd het me telkens zwart voor de ogen bij het opstaan. Toen ik bijna het trappegat instapte heb ik gezworen het nooit meer in te nemen.